Ձեռք եք առնո՞ւմ պատերազմի շեմին կանգնած ժողովրդին
Մինչև վերջերս ռուսներին, երբ հարց էին տալիս, թե ինչու՞ է Ռուսաստանը, լինելով Հայաստանի ռազմավարական դաշնակիցը, զինում Հայաստանի ու Արցախի հակառակորդին, լսում էինք մի քանի հայտնի պատասխաններ, թե` դա «Մոսկվայի բիզնեսն» է, կամ` Ռուսաստանը լավ հարաբերություններ ունի Ադրբեջանի հետ, և չի կարող չվաճառել սպառազինություն: Երեկ Երևանում ռուսների կողմից հնչել է նոր`ցնցող «պարզաբանում» այս հարցով: Մինչ Հայաստանի քաղաքական դաշտը տարված է քարոզչական ճառերով` նրանց «քթի տակ» ռուսներն ուղղակի ձեռք են առել մեզ: Պարզվում է, Ադրբեջանին զենքը վաճառելը արդեն ոչ թե Մոսկվայի բիզնեսն է, այլ ռուսները այդ զենքը վաճառում են` վարելով Հայաստանից շահերից բխող քաղաքականություն: «Ադրբեջանը կարող է զենք գնել Իսրայելից, ԱՄՆ-ից կամ Ռուսաստանից: ՌԴ-ն երկրորդն է սպառազինության մատակարարման ոլորտում: Այստեղ չկա քաղաքական որևէ բաղադրիչ: Գործնական հարաբերությունները ավելի լավ են, քան հարաբերությունների բացակայությունն առհասարակ: Ռուսաստանը զենք վաճառելով Ադրբեջանին՝ կառավարում է Ադրբեջանը: Ուզում եմ՝ ճիշտ հասկանաք՝ կառավարում է, վերահսկում է: Հարաբերությունների բացակայությունը վերահսկողության բացակայությունն է: Եթե մենք կոնտակտ ունենք, ազդել կարող ենք, եթե չունենք, չենք կարող: Հաղորդակցությունն ավելի լավ է, քան դրա բացակայությունը: Իսկ այս դեպքում վերահսկողությունը, կառավարումը ձեռնտու է Հայաստանին, ՀՀ հետաքրքրությունների շրջանակում է»,- «Սպուտնիկ Արմենիա» մամուլի ակումբում հայաստանցի լրագրողների հետ հանդիպմանը պատասխանելով Ռուսաստանի կողմից Ադրբեջանին զենք վաճառելու մասին հարցին, երեկ ասել է «Ռոսիյա սեգոդնյա» տեղեկատվական գործակալության գլխավոր տնօրեն Դմիտրի Կիսելյովը: Այնուհետև նա հավելել է, որ Հայաստանն էլ է ՌԴ-ից զենք գնում և ոչ միշտ «առձեռն» գումարով. «Ռուսաստանը առձեռն գումար է ստանում Ադրբեջանից, զարգացնում է իր ռազմարդյունաբերությունը ու զենք է ուղարկում Հայաստանին: Շղթան տեսնո՞ւմ եք: Ես չեմ ուզում ասել, որ Ադրբեջանը զենք է գնում Հայաստանի համար Ռուսաստանի միջոցով: Բայց եթե մերկ սխեմա գծենք, նման տարր կա: Ադրբեջանի տնտեսությունը շատ ավելի արագ է զարգանում, քան Հայաստանինը, որովհետև այնտեղ կա նավթ և որպեսզի անհավասարությունը հարթվի, Ռուսաստանը ստիպված է նման քայլի գնում: Զենքն ինքնին չի կրակում, մարդիկ են կրակում ու կապ չունի՝ ինչ զենք է դա: Չկա այստեղ որևէ քաղաքական բաղադրիչ, իսկ եթե կա, ուրեմն այն տարածաշրջանում բալանս ապահովելու համար է արվում այս բարդ սխեմայի արդյունքում, որն ասացի»: Նախ, ինչ վերաբերում է նրան, թե Ադրբեջանը կարող է զենք գնել Իսրայելից, Ամերիկայից, եթե Ռուսաստանից չգնի: ԱՄՆ-ն զենք չի վաճառում ո՛չ Հայաստանին, ո՛չ Ադրբեջանին` ԼՂ խնդրի պատճառով: Այսինքն, որպես խաղաղությամբ զբաղվող միջնորդ ԱՄՆ-ը չի զինում հակամարտող կողմերին: Այսինքն, Կիսելյովն ուղղակի ստել է` ԱՄՆ-ին մատնանշելով որպես պոտենցիալ զենք վաճառող: Իսկ ահա, Իսրայելը, Պակիստանը ազատորեն վաճառում են սպառազինություն Ադրբեջանին, նրանք Հայաստանի համար թշնամական պետություններ են, եթե կոպիտ ասենք: Ուրեմն` Ռուսաստանն էլ է թշնամական, եթե զինում է Հայաստանի հակառակորդ երկրին: Հաջորդ զավեշտը, փաստորեն, ռուսները Հայաստանում հակառուսական տրամադրությունները մեղմելու յուրօրինակ մոտեցում են որդեգրել. որոշել են խելք սովորեցնել ու ինչ-որ սխեմաներով բացատրել, որ Ադրբեջանին զենքի վաճառքը բխում է Հայաստանի շահերից: Այս անհեթեթությունը «հիմնավորելիս» նրանք ուղղակի փայլել են` մենք զենք վաճառենք, որ վերահսկենք Ադրբեջանին, իսկ` «վերահսկողությունը, կառավարումը ձեռնտու է Հայաստանին, ՀՀ հետաքրքրությունների շրջանակում է»: Ու «ձեռնտու լինելու» արդյունքում գուցե մի օր էլ ռուսները սկսեն խորհուրդ տալ մեզ նաև ուրախանա՞լ սահմանին զոհվող մեր զինվորների մահվան մասին լուրերը լսելիս: Սա ուղղակի ցինիզմի գագաթնակետն է: Ու այսօր պատերազմի շեմին կանգնած ժողովրդին ռուսական քարոզչամեքենայի չխամրող աստղը խորհուրդ է տալիս իր ներկայացրած անհեթեթությունը` «բարդ մտածողություն կիրառել», բարդ խորապատկերում պատկերացնել իր ասածը: Իսկ մեր քաղաքական դաշտի ներկայացուցիչներին, որոնք այսօր լծվել են նախընտրական պայքարին` կարելի էր խորհուրդ տալ լսել նաև Մոսկվայից ժամանած հյուրերին ու նրանց ճառերը: Պարզապես հետաքրքիր է, ոչինչ չունե՞ն հակադարձելու ազգի ցավով տառապող մեր քաղաքական ուժերը հյուսիսից ժամանած հյուրերին... Թամար Բագրատունի