Հրաշալի դաս Սարգսյանի համար
Փարիզում օրեր առաջ պաղեստինա-իսրայելական կարգավորման հարցով միջազգային կոնֆերանսն էր: Դրա մեկնարկին հայտնի դարձավ, որ հանդիպմանը ներկա չեն լինի հենց Իսրայելի վարչապետ Բենիամին Նեթանյահուն և Պաղեստինի ղեկավար Մահմուդ Աբասը: Նեթանյահուն հանդիպման սկսվելուց առաջ երկրի կառավարությանն ասել էր, որ` դա պաղեստինցիների կոնֆերանս է Ֆրանսիայի հովանու ներքո. «Նրանց նպատակն է հակաիսրայելական միջոցներ ձեռնարկելը»: Ի դեպ, այդ հանդիպմանը մասնակցում էր մոտ 70 երկրի ներկայացուցիչ: Փարիզում պաղեստինա-իսրայելական հակամարտության կարգավորմանն ուղղված համաժողովի ավարտին մասնակիցները կոչ արեցին կողմերին զերծ մնալ միակողմանի գործողություններից՝ նշելով, որ նման քայլերը չեն ճանաչվի։ «Մասնակիցները կոչ են անում յուրաքանչյուր կողմի՝ միմյանցից անկախ իրենց քաղաքականությամբ և գործողություններով դրսևորել անկեղծ հանձնառություն երկու պետության ստեղծմանը և զերծ մնալ միակողմանի գործողություններից, որոնք կարող են ազդել բանակցությունների ընթացքի վրա, այդ թվում Երուսաղեմի, սահմանների, անվտանգության և փախստականների վերաբերյալ»,-ասված է ամփոփիչ կոմյունիկեում։ Փարիզում 75 երկրների և կազմակերպությունների մասնակցությամբ տեղի ունեցած համաժողովը կոչ արեց հիմնել անկախ պաղեստինյան պետություն, որի համար Իսրայելը պետք է հետ քաշի իր զորքերը մինչև 1967թ. եղած սահմանը: Համաժողովի մասնակիցները կարծում էին, որ երկու անկախ պետությունների գոյության գաղափարն իրական վտանգի մեջ է: Ուշագրավ է, որ ո՛չ Իսրայելի, ո՛չ Պաղեստինի իշխանությունները ֆորումի աշխատանքներին չեն մասնակցել: Համաժողովի ամփոփիչ փաստաթղթում նշվում է, որ որպես հակամարտության կարգավորման հիմք՝ պետք է ընդունվեն Իսրայելի՝ մինչև 1967թ. եղած սահմանները: Համաժողովը ողջունել էր ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի վերջերս ընդունված բանաձևը, որով դատապարտվում էր Իսրայելի բնակարանաշինության ծրագիրը: Ֆրանսիայի արտգործնախարար Ժան-Մարկ Էյրոն հայտարարել է, որ այսօր Մերձավոր Արևելքում խաղաղության գործընթացը փաստացիորեն հայտնվել է փակուղում՝ Պաղեստինի և Իսրայելի միջև ուղղակի երկխոսության բացակայության պատճառով: «Բայց հենց դրա համար են 70 երկրների ներկայացուցիչները հավաքվել, որպեսզի քննարկեն հակամարտության կողմերի միջև ուղղակի բանակցությունների վերականգնմանը նպաստելու հնարավորությունները»,- ասել է նա: Իսրայելի վարչապետ Բենյամին Նեթանյահուն ավելի վաղ մերժել էր համաժողովին մասնակցելու հրավերը՝ նշելով, որ այն զբաղվում է իր երկրի դեմ «կեղծարարություններով» և նպատակ ունի Իսրայելի դեմ նոր սահմանափակումներ մտցնել: Մասնավորապես, Իսրայելի վարչապետը դեմ էր արտահայտել, որ Իսրայելի զբաղեցրած տարածքները (այդ թվում Արևելյան Երուսաղեմում) կոչվեն «օկուպացված»: Իսկ Պաղեստինի վարչակազմի նախագահ Մահմուդ Աբասը, իր հերթին խոստացել է առաջիկա շաբաթներին հանդիպել Ֆրանսիայի նախագահ Ֆրանսուա Օլանդի հետ և քննարկել համաժողովի արդյունքները: Հիշեցնենք, դեկտեմբերի 23-ին ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդն ընդունել է բանաձև, որն արգելում է Իսրայելին նոր կացարաններ կառուցել Պաղեստինի տարածքներում: Ենթադրվում էր, որ բանաձևի նախագիծը կմերժվի, քանի որ ԱՄՆ-ը վետո կդնի դրա վրա, սակայն ԱՄՆ ներկայացուցիչը ձեռնպահ է մնացել, և բանաձևն ընդունվել է: Սրանից հետո Իսրայելի կառավարությունը հայտարարեց, որ հրաժարվում է կատարել բանաձևի դրույթները: Ավելին, Նեթանյահուն կարգադրել է երկրի ԱԳՆ-ին մեկ ամսվա ընթացքում վերանայել ՄԱԿ-ի հետ հարաբերությունները, այդ թվում կազմակերպության ֆինանսավորումը: Արդեն երկու տասնամյակ Իսրայելի ու Հայաստանի միջև բազմաթիվ անգամներ են համեմատություններ, զուգահեռներ տարվել, մասնավորապես ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման շրջանակում: Իսրայելը մի օրինակ է դարձել, որը բերվում է այս կամ երևույթին որևէ գնահատական տալիս: Այսօրվա Իսրայելը իսկապես հրաշալի օրինակ է, թե ինչպես է պետությունը կարողանում ընդվզել, դիրքորոշում արտահայտել` այն դեպքերում և որևէ որոշում կամ կոչ չի համապատասխանում Իսրայելի շահերին: Իսրայելը, ինչպես ասում են` «բնավորություն» ցույց տալու հարցում` պետք է որպես լավ օրինակ ծառայեր նաև Հայաստանի իշխանությունների համար` միջազգային հանրության հետ հարաբերվելիս` հատկապես ապրիլյան պատերազմից հետ: Բանը հասավ նրան, որ Իսրայելի իշխանությունը հրահանգեց ԱԳՆ-ին մեկ ամսվա ընթացքում վերանայել ՄԱԿ-ի հետ հարաբերությունները, այդ թվում կազմակերպության ֆինանսավորումը: Իսկ ինչպե՞ս է վարվում պաշտոնական Երևանը` Ադրբեջանին զինող Ռուսաստանի դեպքում: Որևէ իշխանավորի մտքով անցե՞լ է բացատրություն պահանջել` թե ինչու՞ Մոսկվան շարունակում Ադրբեջանին զինելու մտադրությունների մասին հայտնել նաև ապրիլյան պատերազմից հետո... Կամ` իշխանությունները միջազգային հանրությանը Ալիևի սադրիչ ու սանձարձակ քաղաքականությունը բացատրելու հարցում ի՞նչ անողնաշար քաղաքականություն են վարում... Կարելի՞ է չէ՞, բացատրել միջազգային հանրությանը, որ այսօրվա բռնատեր Ալիևի ղեկավարած երկիրը չի կարող հարաբերվել Ղարաբաղի հայերի հետ, դա իսկապես հայերի անվտանգության հարց է: Բայց հիմա մի այնպիսի տպավորություն է` կարծես, դեռ մի բան էլ հայկական կողմն է «պարտք» մնացել Ալիևին` նույնիսկ ապրիլյան պատերազմից հետո: Այնպես որ, Իսրայելի պահվածքը հրաշալի դաս է, թե ինչպես պետք է պետությունները հարկ եղած ժամանակ իրենց դրսևորեն... Այստեղ իսկապես շատ բան ունենք սովորելու Իսրայելից: Թամար Բագրատունի