Եկեղեցին ու հանրապետականների նկատմամբ սերը
Իշխանությունը ոլորտ չի թողել, որ իր ավանդական խարդախությամբ ներս չխուժի ու ի օգուտ իրեն չաշխատեցնի: Այսօր իշխանությանը հլու-հնազանդ ծառայող օղակ են դարձել Աստծո և մարդու միջնորդ հանդիասացող անձինք,եկեղեցականները: Եկեղեցին վերջնականապես որոշել է, որ ինքը քաղաքական զարգացումների անբաժանելի մասն է կազմում ու իր սուրբ պարտքն է համարում միջամտել այդ գործերին: Իհարկե, հատուկենտ անհատներ վերջին տարիներին միշտ են աչքի ընկել իշխանասիրությամբ ու իրենց ցոփ ու շվայտ կյանքով էլ չեն զիջել քաղաքական էլիտայի վարած կենսակերպից, շատերից անգամ առաջ են անցել: Եկեղեցականների այս խավի կարկառուններից է Արարատյան թեմի առաջնորդ Նավասարդ Կճոյանն է, վերջինիս եւ Սերժ Սարգսյանի ընկերությունը հայտնի է վաղուց, դեռ այն ժամանակներից, երբ Սարգսյանը պատրաստվում էր նախագահ դառնալ: Կճոյանը ջերմ եւ գրեթե քաղաքական ելույթներ էր ունենում ՀՀԿ համագումարում: Հետո նախընտրական ակցիաներին էր ներկա լինում, ավելի ուշ՝ նաեւ ՀՀԿ համագումարներին էր մասնակցում, օրհնում: Իշխանասիրությունը եկեղեցում հիմա կարծես մասսայական բնույթ է կրում: Բոլորովին վերջերս Գուգարաց թեմի առաջնորդը Սուրբ ծննդի արարողության աղոթքի ժամանակ ստանձնեց Վանաձորի ՀՀԿ-ական քաղաքապետ Մամիկոն Ասլանյանի պաշտպանի գործը: Նա կոչ արեց ընդդիմադիր ավագանիներին մասնակցել ավագանու նիստերին, Գերաշնորհ Տ․ Սեպուհ արքեպիսկոպոս Չուլջյանը մաղթեց, որ նոր տարում Վանաձորի ավագանու անդամները համախմբվեն և լծվեն քաղաքի կառուցմանը: Սրբազանն իր խոսքում հատուկ ընդգծեց՝ ավագանու անդամներից ժողովուրդը ծառայություն է ակնկալում. «Այդ կոչումը, որ դուք հավակնում եք ստանալ՝ ավագանի կամ քաղաքապետ կամ մարզպետ, ինչու չէ, նաև սրբազան ծառայություն է ուզում: Եվ ուրիշ ոչինչ ժողովուրդը չի պահանջում ձեզանից: Ծառայություն, քանզի ձեզ վստահել են, ուրեմն այդ վստահությունը իրավունք չունի ոչ ոք մսխելու, սպառելու, մաշեցնելու»,- ասել էր հոգևորականը: Իսկ հետո մտավ նրանց հետ քաղաքական ռազբորկաների մեջ, հանդես եկավ հոգեւորականին ոչ հարիր բառապաշարով: Եւ ահա, երկու օր առաջ էլ Շիրակի թեմի հոգևոր առաջնորդ Միքայել եպիսկոպոս Աջապահյանն է քաղաքական գործընթացների մասին դատողություններ արել ու ընդգծել է ընդդիմադիրների անկարողությունը .«Հայաստանում ընդդիմությունն այնքան մասնատված է, որ դրանք փոքրիկ բեկորներ են, դրանց միավորումը էական ոչինչ չի տալու»,- hraparak.am-ի հետ զրույցում ասել էր Աջապահյանը: Անդրադառնալով այն հարցին, որ Ծառուկյանի վերադարձը գուցե թե ինչ-որ բան փոխի, քանի որ ժողովրդի մի հատվածը ոգևորված է, Միքայել եպիսկոպոսն ասել է. «Որոշել է վերադառնալ, թող վերադառնա: Իսկ ժողովուրդը, ո՞վ է ոգևորված, դա ընդամենը մի մասսա է: Ժամանակին էլ հույսեր կապեցին նրա հետ, հետո հուսախաբ եղան: Հիմա էլ ՝ ընտրությունը ժողովրդինն է, եթե նորից են ուզում հույսեր կապել և…, մի խոսքով, ընտրությունը ցույց կտա»: Մի՞թե իշխանությանն այն աստիճանի է հասել, որ քաղաքական կեղտոտ քարոզչությանը ներգրավվել է եկեղեցուն ու նրա հետեւորդներին: Եկեղեցին, ինչպես հայտնի է, պետությունից անջատ է եւ քաղաքականությանը չի խառնվում, այդ մասին երբեմն-երբեմն հիշեցնում են հենց իրենք հոգեւորականները, երբ նրանց ականջներին ոչ հաճելի հարց է հնչում: Պարզվում է՝ այնքան էլ այդպես չէ, ուրեմն եկեղեցին թող հայտարարի, որ ինքը պետականության եւ ազգային զարգացման ապագան տեսնում է Հանրապետական կուսակցության եւ Սերժ Սարգսյանի հուսալի ձեռքերում: Իհարկե, կլինեն հակադարձողներ, թե դժվար է դեմ գնալ քրեաօլիգարխիկ իշխանություններին: Բայց չէ որ եկեղեցին ազգային կառույց է ու պարտավոր է ազգային կյանքի բոլոր ասպեկտներում պատասխանատվություն ստանձնել: Անի Սահակյան