Երկու նախարար իրար լավություն են արել՝ պետության հաշվին
«Հայկական ժամանակ» օրաթերթը տեղեկություն է հրապարակել այն մասին, որ Ֆինանսների նախարարությունը Տիգրան Մեծ 4 հասցեում գտնվող «Հանարդնախագիծ» ընկերությունից վարձակալել է տարածք, որի համար պետական բյուջեից վճարվելու է 116,6 մլն դրամ: Խնդրի առնչությամբ թերթը հարցում է արել նախարարությանը և ստացել հետևյալ պատասխանը. ««Հանարդնախագիծ» ընկերությունից վարձակալած տարածքը 400 քմ կրճատվել է: Եթե 2014թ. հունիսից ֆիննախը վարձակալում էր 2150 քմ եւ դրա դիմաց 1 տարվա համար վճարում 124 մլն դրամ, ապա այս տարվա օգոստոսից վարձակալում է 1750 քմ եւ 1 տարվա համար վճարում արդեն 116,6 մլն դրամ»: Ըստ թերթի՝ տարածքը վարձակալել է ֆինանսների նախկին նախարար Գագիկ Խաչատրյանը, մինչ այդ նախարարությունը բարեհաջող տեղավորվում էր իր շենքում: Բայց նախկին նախարարն իր թիկնապահներին առանձին տարածք տրամադրելու, շենքը վերանորոգելու եւ ավելի լայն պայմաններ ապահովելու համար տարեկան 124 մլն դրամ է վճարել ՀՀ սուղ բյուջեից: Իսկ գործող նախարար Վարդան Արամյանն էլ ընդամենը 400 քմ կամ 8 մլն դրամով է կրճատել այդ շռայլությունը: Այս վարձայակության իրական «հմայքը» կայանում է նրանում, որ տարածքը, որի դիմաց բյուջեից ամեն տարի կլորիկ գումար է դուսր գրվում ըստ թերթի, պատկանում է բնապահպանության նախկին նախարար Արամ Հարությունյանին»: Հարց է առաջանում՝ կա՞ այստեղ կոռուպցիա և հովանավորչություն, թե՞ ոչ: Կոռուպցիոյի դեմ պայքարելու և հովանավորչությունը հիմնովին արմատախիլ անելու մասին զօր ու գիշեր երազող հայրենի իշխանավորները, համենայն դեպս պարտավոր են այս կոնկրետ դեպքը դարձնել քննարկման առարկա: Նախ պետք է հասկանալ և շատ հստակ պարզաբանել, թե ինչու հանկարծ ֆիննախին սկսեց քչություն անել իր շենքի տարածքը: Երկրորդ, եթե անգամ այդ տարածքը ֆինանսների նախարարության գործունեության համար կենսական անհրաժեշտություն էր, ապա նույն կարևորությամբ տարածք վստահաբար կարելի էր ձեռք բերել մի քանի անգամ ավելի էժան գնով: Ի վերջո, ամենևին պարտադիր չէր, որ այդ տարածքը գտնվեր հրապարակից ընդամենը 10 մետր հեռավորությոն վրա: Մի քիչ ավելի խորքային տարածքներում վստահաբար այդ կարգի տարածները կարելի է վարձակալել 10-ապատիկ էժան գնով: Ցանկության դեպքում նախարարությունը կարող էր որևէ պետական ընկերությունից, օրինակ՝ դպրոցից կամ ակադեմիական որևէ ինստիտուտից տարածք վարձակալել, որպեսզի գոնե պետության փողը ծառայեր պետական ծրագրերի իրագործմանը: Երևանում բազմաթիվ դպրոցներ կան, որոնք ամբողջական դատարկ հարկաբաժիններ և անգամ մասնաշենքեր ունեն, որոնք ժամանակավոր օգտագործման նպատակով հանգիստ կարող էին տրամադրվել ֆինանսների նախարարությանը՝ նույնիսկ անվճար: Ի վերջո, այդ գումարով կարելի էր նորոգել պետական որևէ շենք և հանգիստ թողնել պետության բյուջեի սուղ միլիոնները: Բայց ամեն ինչ արվել է այնպես, ինչպես արվել է. երկու նախարար պետության հաշվին իրար լավություն են արել: Դավիթ Մանուկյան