Ո՞ւմ դեմ են օգտագործելու հայկական զորքերը
Հայաստանի և Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարներ Վիգեն Սարգսյանն ու Սերգեյ Շոյգուն երեկ Մոսկվայում ստորագրեցին հայ-ռուսական միացյալ զորամիավորման մասին պայմանագիրը։ Հայաստանի պաշտպանության նախարար Վիգեն Սարգսյանը հայտարարել է, որ միացյալ զորամիավորման կազմում կընդգրկվեն Գյումրիի ռուսական 102-րդ ռազմաբազան և հայաստանյան ռազմական ստորաբաժանումներ։ Ավելի վաղ՝ նոյեմբերի 14-ին փաստաթուղթը հավանության էր արժանացրել Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը։ Հայաստանի և Ռուսաստանի պաշտպանական գերատեսչությունների ղեկավարներն այսօր ստորագրել են նաև երկու նախարարությունների միջև 2017թ. համագործակցության ծրագիրը։ Ռուսաստան կատարելիք այցի նախօրեին Հայաստանի պաշտպանության նախարարը հարցազրույց էր տվել ռուսական «Իզվեստիա» թերթին, որում ընդգծել էր՝ իրականում հայ-ռուսական միացյալ զորամիավորումը գործում է 2000 թվականից և նոր պայմանագիրը միայն ամրապնդում է այդ զորամիավորման իրավական հիմքը։ Վիգեն Սարգսյանը կարևորել էր հանգամանքը, որ միացյալ միավորումը գործում է Հայաստանի տարածքում։ Ռուսաստանի մայրաքաղաքում երեկ ընթանում էր ԱՊՀ երկրների պաշտպանության նախարարների հավաքը, որի շրջանակներում Սերգեյ Շոյգուն հանդիպումներ է ունեցել նախ իր ադրբեջանցի, այնուհետև նաև՝ հայաստանցի գործընկերոջ հետ։ Ադրբեջանի պաշտպանության նախարար Զաքիր Հասանովի հետ հանդիպմանը Շոյգուն, մասնավորապես, ասել է, թե Ադրբեջանը Կասպյան տարածաշրջանի անվտանգության ֆորպոստն է և հույս է հայտնել, որ 2017թ. կստեղծվի երկու երկրների ռազմածովային ուժերի հրամանատարական կառույց՝ Կասպիական տարածաշրջանի անվտանգության հարցերը կարգավորելու նպատակով: Զաքիր Հասանովն իր հերթին նշել է, թե երկու երկրների միջև զարգանում է ռազմական և ռազմատեխնիկական համագործակցությունը: Նա նշել է, թե Ռուսաստանի զինվորական բարձրագույն ուսումնական հաստատություններում ավելի քան 80 ադրբեջանցի կուրսանտ է սովորում: Ադրեբջանի և Ռուսաստանի ռազմական գերատեսչությունների ղեկավարները ստորագրել են երկու երկրների պաշտպանության նախարարությունների միջև 2017-ի համագործակցության պլանը: Այսինքն, ստացվում է, որ Ռուսաստանը թե՛ Հայաստանի, թե՛ Ադրբեջանի նկատամամբ վերահսկողությունը մեծացնելու ճանապարհին կոնկրետ քայլեր է իրականացնում: Մի ժամանակ` ռուս պաշտոնյաներից մեկն էր Հայաստանը Ռուսաստանի ֆորպոստ համարել: Այսօր` Մոսկվան ճեշտում է, որ Ադրբեջանը Կասպյան տարածաշրջանի անվտանգության ֆորպոստն է և հույս հայտնելով, որ 2017-ին կստեղծվի Ռուսաստանի և Ադրբեջանի ռազմածովային ուժերի հրամանատարական կառույց՝ Կասպիական տարածաշրջանի անվտանգության հարցերը կարգավորելու նպատակով: Ռուսները ամեն պատճառաբանություն գտնում են արդարացնելու հայ-ռուսական համատեղ զորամիավորման ստեղծումը: Օրինակ` «Ռեգնում» գործակալության ղեկավար Մոդեստ Կոլերովը համարում է, որ այդ պայմանագիրը քաղաքական առումով կարևոր է երկու կողմերի համար էլ, սակայն, կոնկրետ Հայաստանի համար, ռուսաստանցի փորձագետի կարծիքով, այն կենսական նշանակություն ունի. «Հայաստանի գոյատևման համար անհրաժեշտ պայմաններից մեկն է»: Բայց ակնհայտ է, որ ռուսական կողմը քայլ առ քայլ բացարձակ վերահսկողություն է սահմանում Հայաստանում, և խոսքն արդեն Հայաստանի Զինված ուժերի նկատմամբ վերահսկողության սահմանելու համար իրավական հիմքեր ստանալու մասին է: Չէ՞ որ մի բան է, երբ Ռուսաստանը Հայաստանում ունի ռազմաբազա, մեկ այլ բան է, երբ ստեղծվում է համատեղ զորամիավորում՝ որում ներգրավված կլինեն նաև հայկական ստորաբաժանումները: Այսինքն` ռուսական ազդեցությունը մեր բանակի վրա ուժեղանում է: Սա ակնհայտ է, որ Ռուսաստանի շահը հետապնդող քայլ է: Իսկ հարցականները բազմաթիվ են: Որտե՞ղ են օգտագործվելու այդ միավորված ուժերը, օրինակ՝ կօգտագործվե՞ն Մերձավոր արևելքում: Ու՞մ դեմ են ուղղված, կպաշտպանե՞ն այդ զորքերը մեզ Ադրբեջանի հերթական հարձակումի՞ց… Կամ, եթե Ռուսաստանի հետ Թուրքիայի հետ հարաբերությունները կրկին սրվեն` հայկական ուժերը ներքաշվելու են հնարավոր զարգացումներո՞ւմ... և մնում է բաց ամենակարևոր հարցը: Ոչ ոք չի պարզաբանում` իսկ որտե՞ղ է Հայաստանի շահը... Առհասարակ, այս ամենի դիմաց ի՞նչ է ստանալու Հայաստանը: Մետաքսյա Շալունց