Արա՜, բա ասում էիր ամեն ինչ կարա՜մ
Ռուսաստանի հայերի միության նախագահ Արա Աբրահամյանը, որն ամիսներ առաջ ասուլիս տվեց հարայ-հրոցով ու խոստացավ իբրեւ նոր աստղ փայլատակել հայոց քաղաքական երկնակամարում, այսօր շտապել է Երեւան ու գուժել իր առողջական խնդիրների մասին, ազդարարել չկայացած քաղաքական գործունեության վախճանի մասին. «Ես որոշել եմ չմասնակցել Հայաստանի խորհրդարանական ընտրություններին», մի քիչ չափազանցրեց Աբրահամյանը, ասելով՝ «որոշել եմ»։ Քանզի բոլորին քաջ հայտնի է, թե նման հարցերում Հայաստանում ով է որոշում կայացնում, առավել եւս մի մարդու դեպքում, ում համար որոշում կայացնելը «հիսուսի չարչարանքների» պես մի բան է, այլապես սույն պատկառելի անձնավորությունը, որը կոչված է լինելու Ռուսաստանի հայերի միության ղեկավար, կսովորեր ռուսերեն։ «Ես չէի ցանկանա ամեն բան բարդացնել։ Ես ուզում էի և պատրաստվում էի մասնակցել այդ խորհրդարանական ընտրություններին, սակայն խնդիրներ են առաջացել»,- ասաց նա։ Թե ինչու Աբրահամյանի վրա խաղադրույք չկատարվեց, կարելի է գուշակել, սույն անձնավորության մեկնարկային ասուլիսն արդեն իսկ խայտառակության հզոր ակտ էր, Աբրահամյանը օրեր շարունակ չէր իջնում քննարկումների առաջատար հորիզոնականներից, նրա արտաբերած բառակապակցությունները դարձել էին թեւավոր խոսքեր ու անեկտոդների առիթ դարձել։ Հետեւաբար , մտածել, թե նման առաջնորդի հետեւից զանգվածներ կգնային, առնվազն անմեղսունակություն է։ Գուցե այդ պատճառով էլ փոշմանեցին Արա Աբրահամյանին խաղխի հրավիրողները։ Ու հիմա նա եկել է ընդամենը արդարացնելու իր նահանջը.«Ես զգացի, որ հնարավորություն ունեմ օգնել իմ երկրի զարգացմանը ոչ ստանդարտ մեթոդներով, որպեսզի ամեն հասարակ մարդ իր վրա փոփոխությունը զգա ոչ թե բառերով, այլ գործով»,– ասաց նա սփոփելով, որ Հայաստանից մեկնում է, բայց կվերադառնա հավանաբար եկող տարվա մարտի կեսին։ «Ես կլինեմ արտասահմանում, կաշխատեմ այնտեղից։ Ես կօգնեմ Հայաստանին, հայ ժողովրդին, միշտ կանեմ դա»: Այդուհանդերձ, պետք է ողջունել Աբրահամյանի «որոշումը», որովհետեւ, իսկապես, մենք կրկեսի վերածելու հայրենիք չունենք ։ Մի մարդ, որի մոտ քծնանքից ու պնակալիզությունից բացի ոչինչ լավ չի ստացվում՝ ինչ կարող էր անել Հայաստանում ու հայ ժողովրդի համար։ Նա իր այդ շնորհը ցույց է տվել նաեւ այս ասուլիսին ու փառաբանել ռուսաստանյան շրջանակներից Հայաստան գործուղված Կարեն Կարապետյանին. «Բոլորս սպասելիքներ ունենք, հույս ունենք, որ ինչ-որ բան կփոխվի, այսօրվա վարչապետի արած քայլերը հույս են առաջացնում»,- ասաց Արա Աբրահամյանը ու կոչ արեց հասարակությանը և Սփյուռքին նույնպես մասնակցել բարեփոխումների գործընթացին. «Մենք պետք է աշխատենք բոլորի հետ, եթե մենք միասնական մոտեցում չցուցաբերենք, մենք իրար հետ միասին չլինենք, վարչապետի աշխատանքը չի լինի այն, ինչ ինքն է ուզում։ Մենք համագործակցում ենք նրա հետ, միայն դրականը կարող եմ ասել նրա մասին, նա Ռուսաստանում մեծ հեղինակություն վայելեց՝ լինելով մեծ գործարար, պաշտոնյա։ Մենք պետք է համագործակցենք իրար հետ՝ ինչպես մեկ մարդու օրգանիզմը. սիրտը, թոքը, ամեն ինչն առանձին են, բայց ծառայում են մեկ մարդու համար, բոլորս պետք է ծառայենք երկրի զարգացման համար։ Ես հավատում եմ, որ Հայաստանը կարող է լինել տարածաշրջանի ամենազարգացած երկիրը»։ Հարցին, թե՝ ինչպե՞ս եք վերաբերվում ՌԴ ԱԳՆ հատուկ հանձնարարությունների հարցերով դեսպան Էլեոնորա Միտրոֆանովայի հայտարարությանն այն մասին, որ ԽՍՀՄ նախկին երկրներում ռուսերենին երկրորդ պետական լեզվի կարգավիճակ շնորհելու հարցը կներառվի Ռուսաստանի արտաքին քաղաքականության հարցերի օրակարգում, Ա. Աբրահամյանն այսպես պատասխանեց. «Օրինակ, ես կերազեի ռուսերեն լավ իմանայի, բայց, ցավոք սրտի, չկարողացա: Մարդիկ ուսուցիչ են վարձում, որպեսզի ռուսերեն սովորեն, ես ամուսնացա ռուս աղջկա հետ, որ սովորեմ, չկարողացա։ Ի՞նչ անեմ։ ինչքան լեզուներ իմանանք՝ լավ է», ինքնազոհաբերման, ինքնախայտառակման գնով բուն հարցը շրջանցել է ալամ աշխարհի հայերի նախագահը։
Անի Սահակյան