«Յուվիլերնի» հաշվարկ, թե այս անգամ Սերժ Սարգսյանը կվրիպի
Հայաստանում փոփոխությունների ալիքը կարծես սրբել-տարել է քաղաքական կյանքը, ավելի ստույգ՝ ընդդիմադիրներին: Այս ճամբարում որեւէ շարժ տեղի չի ունենում, գոնե տեսանելի որեւէ գործընթաց չկա: Այն պարագայում, երբ տարին նախընտրական է, իսկ համապետական ընտրություններին առանձնապես շատ ժամանակ չի մնացել: Սա, անկասկած, պայմանավորված է վարչապետափոխությամբ, հատկապես, որ նոր վարչապետն ընդգծված ֆիգուր է: Նորանկախ Հայաստանի քաղաքական պատմության մեջ կարմի թելի պես ձգվում է իրողությունը, որ վարչապետ դառնալով, ոմանք որոշ ժամանակ հետո իրենց ձեռքն են վերցրել ամբողջ իշխանությունը : Այս համատեքստում պետք է ասել, որ ամենապասիվը Վարդան Օսկանյանի Համախմբում կուսակցությունն է, որը բոլոր թելերով կապված է երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի հետ: Համախմբման պասիվությունը ըստ ամենայնի <<հիմնավորվում>> այն փաստով, որ Կարեն Կարապետյանն ու Քոչարյանն էլ իրենց հերթին են բազում թելերով կապված: 1996 թ. նախագահի ընտրությունից հետո Հայաստանում ճգնաժամային իրավիճակ էր հայտնի պատճառներով: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը «հիշեց» Ռոբերտ Քոչարյանին, 1997 թ. նրան նշանակելով Հայաստանի վարչապետ, Քոչարյանը ոչ միայն վերջ տվեց ռազմաֆեոդալական ամենաթողությանը, որն առաջացել էր ընտրություններից հետո, այլեւ առաջի նախագահի իշխանությանը: Ի վերջո Տեր-Պետրոսյանը գրեց իր հայտնի հոդվածը պատերազմի եւ խաղաղության մասին եւ «հայտնի ուժերի ճնշման տակ» հրաժարական տվեց: Քոչարյանը դարձավ նախագահ, «հայտնի ուժերի» օգնությամբ: Դժվար չէ ասել, թե ինչ զարգացումներ կլինեի, եթե չլիներ 1999-ի Հոկտեմբերի 27-ը, որի թիրախում ՀՀ ամենաուժեղ վարչապետներից մեկը՝ Վազգեն Սարգսյանն էր, գրեթե նույնկերպ էլ Անդրանիկ Մարգարյանի մահվան հանգամանքը խոչընդոտեց նույնօրինակ զարգացումից: ՀՀԿ-ում նույնպիսի առանցքային դեմքերից մեկն էլ Հովիկ Աբրահամյանն է, ում բոլորովին վերջերս ստիպեցին հրաժարական ներկայացնել, իսկ մամուլը վերլուծեց, որ այդկերպ Սերժ Սարգսյանը կանխեց հնարավոր պալատական հեաշրջումը: Կարեն Կարապետյանը թեեւ ՀՀԿ-ական չէ, բայց բավականին ազդեցիկ է ու մի առիթով վերլուծել ենք իշխանությունը Սերժ Սարգսյանից վերցնելու նրա ռեալ շանսերը: Սակայն այս ամենում պետք չէ անտեսել մի շատ կարեւոր հանգամանք, որ վարչապետի պաշտոնում հայտնվելով իշխանություն վերցրած Սերժ Սարգսյանը բոլոր այդ տարիների ու գործընթացների <<յուվիլերնի>> հաշվարկողներից է եղել: Եթե տեսնում եք, հիմա էլ նա մշտապես նման հաշվարկների մեջ է: Օրինակ նախագահական է վերադարձրել Քոչարյանական կադրերին՝ Արմեն Գեւորգյանին, Ալիկ Հարությունյան որպեսզի նրանց սիրտը շահելուց զատ նաեւ անմիջական վերահսկողության տակ պահի: Անգործ չի թողնում որեւէ մեկին, Հովիկ Արգամիչին հանձնարարել է գնալ համայքներում աշխատել ընտրությունների համար, մեկ ուրիշին էլ շուտով զբաղմունք կգտնի, որպեսզի նեղացածների բանակ չձեւավորվի: Անի Սահակյան