Ով տեր, մենք ծառա
Գեներալիտետ կոչվող խավը ամեն օր ապացուցում է թեւավոր դարձած այս խոսքի կենսունակությունը։ Այն պահից, երբ գեներալներ Մանվել Գրիգորյանն ու Սեյրան Սարոյանը կցվեցին իշխանության վագոնին ու քարշ եկան մինչեւ օրենսդիր բարձրագույն մարմին, անցյալում թողեցին զինվորականի ազնիվ սկզբունքայնությունը, պարեցին այն պարի տակ, որն իշխանությունը նվագեց, դարձան ծառան բոլոր նրանց, ովքեր տեր դարձան այդ պահին: Պատերազմի դաժանություններով անցած ու հաղթական ուղի կերտած մարդիկ, որոնք պատերազմի դաշտում դարձել են հայրենիքի ու ժողովրդի նվիրյալ ծառաները, այսօր նույն ժողովրդի գլխին պատուհաս դարձած իշխանությունների մասն են դարձել: Քաղաքական դաշտում նրանք կռիվ չունեն հանուն ժողովրդի, նրանց կռիվն ընդդեմ է, իսկ հանունը իրենց այդ տիրույթում սեփական գոյությունը պահպանելու գերխնդիրն է: Ասենք, ով դառնում է ղեկավար, այս մարդիկ սազն առած նրա գովքն են անում, ինչպես արել են նրա նախոդին ով հեռացվել է՝ զիջելով տեղը նորին: Նրանց համար գլխավորը ոչ թե սկզբունքներն են, այլ շահերը: Սեյրան Սարոյանը, որի պարագայում աներկբա կարող են ասել՝ ով հարս, ինքը հարսնաքույր, օրինակ ինչ ազարտով գովերգում էր Հովիկ Աբրահամյանին, նույնկերպ վարվեց Կարեն Կարապետյանի դեպքում.«Կարեն Կարապետյանի կառավարությանը պիտի սատարենք, եկեք լավատես լինենք, ոչ թե հըլը չաշխատած մարդու վրա ցեխ շպրտենք», -ԱԺ-ում լրագրողների առջեւ միտինգ էր անում Սարոյանը ու պաշտպանում Կարապետյանին իշխանությանը հասցեագրած ծանր մեղադրանքների գնով: Ասում էր, որ Կարեն Կարապետյանը «էն մարդը չի», որ թույլ տա գողանան բյուջեից: «Ինքն իմ ընգերս ա, ես գիտեմ, ինքը թույլ չի տա: Նա էն մարդը չի, որ թողի մեկնումեկը գողություն անի կառավարությունից, կանի խայտառակ աշխարհով մեկ, հավատացեք ընձի, որ Կարենը հաստատ, 100 տոկոսով կանի խայտառակ, մի րոպեում, պուբլիչնի գիտե՞ս ինչ կանի էդ նախարարին»: Ստացվում է, որ Հովիկ Աբրահամյանի կառավարությունը թույլ է տվել, որ բյուջեից գողանան, մինչդեռ Սեյրան Սարոյանը նույն եռանդով կուրծք էր ծեծում Հովիկ Արգամիչի համար ու Կարապետյանի նշանակման օրը լրագրողներին նախատում, թե «կերել» էիք Հովիկի կյանքը։ Ինչեւէ, Սարոյանը նույն խորամանկությամբ գովերգում է նաեւ պաշտպանության նորանշանակ նախարար Վիգեն Սարգսյանին, կուրծք ծեծում, թե նա ծառայել է բանակում։ Սարոյանն ասում է, որ նման բան ասողները չարաչար սխալվում են. «Վիգենը, երբ սովորելուց եկել է, եկել է նախարարի հետ. էն ժամանակ նախագահը նախարար էր: Մենք միշտ Վիգենին համարել ենք բանակի տղեն: Իսկ Վիգեն Սարգսյանը շատ լավ բանակը պատկերացնում է, յոթ տարի մեր նախարարի կողքին է եղել: Ամեն ինչում ինքը մասնակցել է: Ոնց չի ծառայել, հո, զինվոր եղեր ա, պասուդամոյկա չի եղեր»: Մանվել Գրիգորյան էլ գովաբանել է մեկ այլ թիմակցի՝ նախկին նախարար Սեյրան Օհանյանին,որի պաշտոնանկությանը զուգահեռ արտահոսք տարածվեց, որ բանակում կոռուպցիոն դրսեւորումները հասել են գագաթնակետին, ինչի հետեւանքն էլ ապրիլյան պատերազմում հայկական կողմի անդառնալի կորուստներն էին: Այս մարդկան համար ընդդիմությունը խարան է ու լսելով Օհանյանի ընդդիմադիր դաշտ տեղափոխվելու հարցը գեներալը անցել է հակագրոհի. Մ. Գրիգորյանի խոսքով՝ եթե Սեյրան Օհանյանը ցանկություն ունենար քաղաքականության մեջ լինել, «դեռ այն ժամանակ կմտներ քաղաքականություն»: Հարցին՝ իրեն ընդդիմության շարքում պատկերացնո՞ւմ է, թե՞ ոչ, նա այսպես պատասխանեց. «Ես չեմ հավատում, որ դու ընդդիմություն ես: Օհանյան Սեյրանը ոտի բութ մատից մինչև մազերի ծերը զինվորական է: Սահմանի վրա իր արյունը, իր միսը տվել է մեր ազգին, մեր պետությանը: Օհանյան Սեյրանը եթե ուզենար քաղաքականությամբ զբաղվել, 14-15 տարի դե յուրե իրավունք ուներ, որովհետև քաղաքական պաշտոն է զբաղեցրել: Դաժե նախարար էր, ֆորմեն հագից չէր հանում, սաղ օրը գնում էր առաջին գիծ», ասել է Մանվել Գրիգորյանը՝ այսպես էլ չպարզաբանելով, որ եթե Սեյրան Օհանյանն այդքան նվիրված է, ապա ինչու գեներալիտետը թույլ տվեց նրա պաշտոնանկությունը: Թե իրենք քաղաքականության ոչ թե շոգեքարշերն են ինչպես պատերազմի դաշտում, այլ վագոնները, որոնք քարշ են գալիս, որտեղ իրենց տանում են: Անի Սահակյան