Մեծահարգ վարչապետի առաջին «պտուղները»
Այսպիսով, լրացավ մեկ ամիսը, ինչ Կարեն Կարապետյանը ստանձնել է վարչապետի պաշտոնը: Հայաստանի համար ճգնաժամային օրերից՝ ՊՊԾ գնդի գրավումից հետո կարճատեւ ճահիճը ցրվեց վարչապետափոխությամբ ու հայտարարվեց, թե հզոր փոփոխությունների ալիք է բարձրանալու: Սերժ Սարգսյանը սեպտեմբերի 8-ին Հանրապետական կուսակցության ԳՄ նիստում ներկայացնելով փոփոխությունների առաջամարտիկը հանդիսացող նորանշանակ վարչապետ Կարեն Կարապետյանին` վստահեցրել էր, որ Կարապետյանը կարող է լինել փոփոխությունների սիմվոլ: Ինչ կարեւոր առանձնահատկություններով է աչքի ընկել այս մեկ ամսում նորանշանակ վարչապետը, որոնք նախանշան են մեծ փոխությունների հավանականության, կարելի է հետհայացք ձգել: Չենք ժխտում, թե մեկ ամիսը երկար ժամանակ է ու կարելի էր հրաշքներ գործել, հիշում ենք նաեւ Կարապետյանի այն հայտարարությունը, որ ինքը կախարդական փայտիկ չունի, որ արագ եւ վայրկենական խնդիրները լուծի, բայց հիշում ենք նաեւ նրա մեկ այլ հայտարարություն, որ մեր տնտեսության վիճակը լավ չէ, եւ մենք ունենք շատ ու շատ խնդիրներ, հետեւապես այս հրապարակավ խոստովանությունը պարտադրում է հնարավորինս արագ եւ վիրահատական միջոցներով մոտենալ տնտեսությանը: Իսկ ինչ է արել Կարեն Կարապետյանը: Կառավարության առաջին իսկ նիստից փոփոխությունն ակնհայտ էր, Կարեն Կարապետյանը իրեն բնորոշ լակոնիկ տոնով շշպռում էր նախարարներին, ինչպես դպրոցում հայտնված խիստ դասատու նախատում գրեթե բոլորին՝ սկսած լեզվական թերությունների ու անտեղի ջուր ծեծելու համար, վերջացրած պրիմիտիվ գողությունների : Օրեր անց Կառավարության կազմում մեկնարկեց կադրային ջարդը, հին կառավարությունից հեռացան նույնիկս նրանք, որոնց թիկունքն աննաադեպ ամուր էր թվում, որոնք Սերժ Սարգսյանի հավատարիմ-մտերիմներն էին: Հայտարարվել էր Կարեն Կարապետյանի կառավարությունը պետք է լինի տեխնոկրատներից ու պրոֆեսիոնալներից բաղկացած, եւ նոր ու թարմ ուժերից, հետեւաբար բոլոր պաշտոնանկություններն ընկալելի էին դառնում: Բայց հաջորդիվ նշանակումներից պարզ դարձավ, որ կառավարության կաբինետը համալրում են բացառապես Կարապետյանի ընկեր-բարեկամները, նախկին կոլեգաները՝ <<գազի>> ոլորտից: Սա խոսում է այն մասին,որ վարչապետը չի ցուցաբերում համակարգային մոտեցում,այսինքն անձնական կադրերից ու շրջապատից դուրս,որևէ մեկին չի տեսնում:Սա նշանակաում է,որ եթե Հայաստանում ուզում ես որևէ աշխատանքի անցնել,պաշտոն ունենալ,պետք է անձնապես ճանաչե՞ս վարչապետին: Կառավարության կազմի ձեւավորումից հետո պարզ դարձավ, որ այնտեղ առանց բացառության պատահական մարդ չկա: Իհարկե, մեծահարգ վարչապետը/հեղինակային իրավունքը Արփինե Հովհաննիսյանի/, ձեռքի հետ մեկ-երկու քարոզչական նպատակներ հետապնդող փոփոխություններ էլ կատարեց, օրինակ Սուրիկ Խաչատրայնի՝Լիսկայի պաշտոնանկությունը, բայց մեծ հաշվով ստացվեց այնպես, որ ոլորտից հեռու որոշ մարդիկ ստանձնեցին պատասխանատու եւ ռազմավարական պաշտոններ: Այլ շոշափելի քայլեր դեռեւս դժվար է հիշել, իհարկե, հայտարարվեց, որ օպտիմալացման լայն գործընթաց է սկսվելու եւ հնարավորինս քչանալու են նախարարությունների ենթակայության տակ գտնվող կառույցների՝ ՊՈԱԿ-ների, ԾԻԳ-երի եւ այլ նմանատիպ կառույցների թիվը, սակայն այդ ամենը անելու հետեւանքը կարող է լինել մի քանի տասնյակ մարդով գործազուրկների շարքերը համալրելը: Հայտարարվեց նաեւ խոշոր շուկաներում, օրինակ բենզինի, կարգ ու կանոն հաստատելու մասին, բայց դեռեւս տեղաշարժ չկա, մի քանի ժամով բենզինի գինը նվազեց 20 դրամով, հետո նորից վերադաևձավ նախկին գնին: Այնպես որ, խոշորներից է պետք սկսել, այլապես փոքրերով ով ասես փոփոխություն կանի: Անի Սահակյան