Շշմելու չափ անտեղյակ
Որ Հայաստանում շարքային քաղաքացիներս ու պաշտոնյաները բոլորովին տարբեր իրականություններում ենք ապրում ու <<վերեւները>> անտեղյակ են <<ներքեւներից>>, նրանց խնդիրներից ու մտահոգություններից, հոգսերից , դարդ ու ցավից, ապացուցել են իրենք՝ պաշտոնյաները: Եւս մի ապացույց ՀՀ նախագահի խորհրդական, Ռուսաստանի նախկին դեսպան Արմեն Սմբատյանի կողմից: Հայ-Ռուսական Անկախ Տեղեկատվական Կենտրոնի փոխանցմամբ Ռուսական «Մոսկովսկի Էքսպրեսս» պարբերականի թղթակից Անդրեյ Սմիրնովը Երևանում բախվել է աննախադեպ հակառուսական տրամադրությունների: Այս մասին նա գրել է «Հակառուսական տրամադրություններ Հայաստանում. ժողովուրդը հաստատում է, նախագահի խորհրդականը՝ հերքում ակնարկում: Երևանյան փողոցներում Սմիրնովին հանդիպած զրուցակիցների մեծ մասը կոշտ քննադատության է ենթարկել Ռուսաստանին՝ ընդհուպ մինչև ռազմաբազի դուրսբերման կոչերի: Ռուսաստանում Հայաստանի նախկին դեսպան, այժմ ՀՀ նախագահի խորհրդական Արմեն Սմբատյանն էլ կարծում է, թե հակառուսական տրամադրություններ Հայաստանում չկան առհասարակ:«Ես չգիտեմ՝ ում եք դուք մոտեցել փողոցներում, բայց նման բան Հայաստանում չկա: Որոշ մարդիկ ենթադրություններ են անում վտանգավոր և չստուգված տեղեկությունների հիման վրա: …Հայաստանցիները սիրում են բոլորին մեղադրել, բացի իրենցից:Հայկական բանակի փամփուշտները ռուսական են, գազը ռուսական է, երկաթուղին ռուսական է, հեռահաղորդակցությունները ռուսական են: Ո՞վ է դրանում մեղավոր: Ռուսաստա՞նը: Հայաստանը չունի ազգային ավիափոխադրող, և արտերկիր չվերթների մեծ մասն իրականացվում է Ռուսաստանի միջոցով: Ռուսաստա՞նն է փակել «Արմավիան»,- հարց է տվել Սմբատյանը՝ միաժամանակ նշելով, որ Ռուսաստան այլևս առաջվանը չէ, և պետք է նորովի կառուցել հարաբերությունները՝ այլևս հանդես չգալով «տվե՛ք մեզ ինչ որ բան» կերպարով: Սմբատյանի անտեղյակության առիթով կարելի է մինչեւ անգամ ապուշ կտրել՝ ինչպե՞ս կարելի է ապրել մի երկրում ու այսչափ կտրված լինել ժողովրդից, ժողովրդական տրամադրություններից:Պնդել, որ Հայաստանում հակառուսական տրամադրություններ չկան: Կարելի՞ է հարազատաբար հետաքրքրվել Սմբատյանից,հոսանքի թանկացման առիթով էլեկտրիկ Երեւանի բողոքն ո՞ւմ դեմ էր , միթե ռուսական ընկերության քաղաքականության դեմ չէին օրերով փողոցներում քնում ՀՀ շարքայինները,մի՞թե ցույցերը չտվեցին իրենց արդյունքը և ի վերջո կառավարությունը հայտարարեց սակագնի բարձրացումը սառեցնելու և գնի բարձրացման հիմնավորվածությունն ուսումնասիրող միջազգային աուդիտ անցկացնելու մասին: Իսկ ռուսական ընկերությունը հայտարարեց ՀԷՑ-ի բաժնետոմսերը օտարելու մասին: Դրանք անցան ռուսաստանաբնակ հայ գործարար Սամվել Կարապետյանին: Հակառուսակա՞ն չեն Գյումրիի ռուսական ռազմաբազայի զինվոր Պերմյակովի ոճրագործությունից հետո հասարակության մեջ հրահրված տրամադրությունները: Ինչպե՞ս կարելի է Ռուսաստանի դեմ չտրամադրվել, երբ այդ երկրի շարքային հաղորդավարը կարող է գալ այստեղ, մեր օրենսդիր մարմնում դասեր տալ պատգամավորներին, քանի որ իրեն հանդիպած տաքսիստը ռուսերենի ոչ փայլուն իմացությամբ է աչքի ընկել ու մինչեւ հոգու խորքը վիրավորել այդ էմիսարին, սա էլ կարող է հանգիստ մատ թափ տալ ու հորդորել ռուսերենը դարձնել երկրոդ պետական լեզու: Եւ ընդհանրապես ինչպե՞ս չտրամադրվել մի երկրի դեմ, որի ամբողջ քաղաքականությունը մեզ հետ կառուցվել է <<գույք պարտքի>>-ի դիմացի վրա, իսկ արդյունքում պետության կարեւորագույն կոմունիկացիաները զավթվել նրանց կողմից: Ավելորդ է խոսել ապրիլյան պատերազմից հետո բարձրացած հակառուսական հզոր ալիքի մասին, երբ հայտնի դարձավ մեր սահմանների դեմ դավադրության մասին, ու մենք մեր ցավի հետ մնացինք մենակ՝ 90-ականների զինտեխնիկայով, սա այն պարագայում, երբ հենց այդ օրերին ՌԴ բարձրաստիճանները հարեւան Ադրբեջանում հաստատեցին իրենց պատրաստակամությունը շարունակելու Ադրբեջանին հզոր զենքեր վաճառելու հարցում: Յուրաքանչյուր հայ պարզապես չէր կարող այլ զգացումով լցվել Ռուսաստանի հանդեպ, քան ատելությունն էր: Այդ ատելությունը նաեւ դարձավ պատճառ, որ հուլիսին գրոհեցին ՊՊԾ գնդիր վրա: Միթե ատելություն չէր պատճառը, որ անկախության 25ամյակի առիթով ի տես ողջ հայության ռազմական շքերթում ջանացին ցուցադրել ռուսական հզոր զինտեխնիկա, ավերիչ Իսկանդեր, նպատակով, որ մեղմվեն հակառուսական տրամադրությունները, հանրությունը տեսնի, որ ոչ միայն Ադրբեջանին, այլեւ մեզ էլ են զինում: Բայց երբ երկրիդ քաղաքականության ղեկին մարդիկ են, որոնք հարեւանների հետ վասալային հարաբերություններից անդին պատկերացումներ չունեն, նույնիսկ հզոր Իսկանդերների ցուցադրությունն ի զորու չէ ոչինչ փոխել:Ռուսաստանում դեսպանության ժամանակ Սմբատյանի մոտեցումները եղել են հենց այդպիսին, այդպիսին են նաեւ հիմա,ու հենց այդ հոգեբանությամբ է Սմբատյանը նախատում, թե պետք չէ հանդես գալ «տվե՛ք մեզ ինչ որ բան» կերպարով:Հարգելի, պարոն Սմբատյան, եթե իսկապես անտեղյակ եք, ապա չէր խանգարի իմանալ, որ մեզ ոչինչ հենց այնպես չի տրվել ու ցանկացած բանի համար Ռուսաստանին մենք թանկ ենք վճարել: Անի Սահակյան