«Իսկանդերը», 200 միլիոն դոլարի վարկն ու հայ-ռուսական հարաբերությունների խորքերը
Ռուսաստանյան 200 միլիոն դոլար վարկի շրջանակում սպառազինության մատակարարումները Հայաստան սկսվել են, «Ազատության» հետ զրույցում ասել է Հայաստանում Ռուսաստանի դեսպան Իվան Վոլինկինը: Նա նաև արձագանքել է Հայաստանին՝ ռուսաստանյան «Իսկանդեր» հրթիռային համալիրների վաճառքին՝ ընդգծելով՝ «այդ փաստը վկայում է, որ հայ-ռուսական հարաբերություններն ունեն դաշնակցային բնույթ»: «Իսկանդեր»-ի վաճառքը նշանակում է, որ ձեռք է բերվել համապատասխան պայմանավորվածություն: Սա նշանակում է նաև, որ մեր երկրների հարաբերությունները դաշնակցային են ու եղբայրական: Ինչ վերաբերում է 200 միլիոն դոլար վարկին, ապա վարկային համաձայնագիրն իրականացման փուլում է և այն իրականացվում է ըստ պլանի, ստորագրվել են պայմանագրային պարտավորությունները: Մատակարարումներն արդեն իսկ սկսվել են, ամեն ինչ ընթանում է ըստ պլանի», ասել է Վոլինկինը: Իսկ Հայաստանի պաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալ Դավիթ Տոնոյանը «Ազատություն TV»-ին տված հարցազրույցում նշել է, որ Անկախության 25-ամյակի զորահանդեսի ժամանակ ցուցադրված «Իսկանդեր» հրթիռային համալիրները «Հայաստանի Հանրապետության սպառազինությունն է, որը ձեռք է բերվել մեր բյուջետային ծախսերի հաշվին»: Նա նաև ընդգծել է, որ Հայաստանի Զինված ուժերը ամբողջությամբ վերահսկում են այդ համալիրները. «Մոտակա ժամանակ Դուք դրանում ևս կհամոզվեք: Այսինքն՝ ոչ կիրառման առումով, պատրաստության ծրագրերի առումով»: «Իսկանդեր»-ի հեռահարությունը, ըստ պաշտպանության փոխնախարարի, «բավարար է, որպեսզի խոցվեն հակառակորդի, ցանկացած հակառակորդի կրիտիկական նշանակություն ունեցող օբյեկտներ»: Նրա խոսքով՝ հայկական Զինված ուժերում շատ լուրջ վերազինում է իրականացվում, ընթացիկ է այդ վերազինումը. «Ոչ մի սահմանափակում գոյություն չունի Հայաստանի Հանրապետության համար ռազմական նշանակության արտադրանքի ձեռքբերման, և, այսպես ասեմ, ազատականացված է այդ շուկան: Ուղղակի գոյություն ունեն որոշ սահմանափակումներ Եվրամիության անդամ երկրների և ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրների՝ չմատակարարման կոնֆլիկտային տարածաշրջաններ, որտեղ որ կան ճգնաժամեր և այլն», նշել է Դավիթ Տոնոյանը՝ շարունակելով․ «Այդ սահմանափակումներն են, որ որոշակի մեզ, մեր համագործակցությունը նեղ միջանցքներում է պահում, այսպես ասած: Բայց ինչ վերաբերում է Ռուսաստանի հետ կամ ՀԱՊԿ երկրների հետ ռազմատեխնիկական համագործակցությանը, այդտեղ մենք ամբողջությամբ ազատ ենք, և ես կարծում եմ՝ այն զինտեխնիկայի ցուցադրությունը որոշակի նաև այնքան էլ համահունչ չի մեր տնտեսական զարգացմանը: Եվ Ռուսաստանը, մասնավորապես, կատարում է իր դաշնակցային պարտավորությունները․․․»: Կարելի է արձանագրել, որ Ռուսաստանը ապրիլյան քառօրյա պատերազմից հետո, թերևս, որոշ եզրահանգումների է եկել: Բանն այն է, որ Հայաստանում արթնացած դժգոհությունը` թե՛ ապրիլյան պատերազմի ընթացքում Ադրբեջանի կողմից ռուսական զենքի կիրառման, թե՛ առհասարակ Ռուսաստան-Ադրբեջան ռազմական ոլորտում մի քանի միլիարդ դոլարի հասնող զենքի վաճառքի պայմանագրերով, հասարակության լայն շերտերում իսկապես ուժգին բացասական մթնոլորտ առաջացրեց: Այլ բան են Հայաստանի հետ ՌԴ իշխանությունների փոխհարաբերությունները, այլ` Հայաստանի հասարակության արձագանքը, որը Ռուսաստանը չի կարող կառավարել, առավելևս թելադրել, թե ինչպես վերաբերվել: Մանավանդ, որ ապրիլյան պատերազմի «դաբրոն» տալու հարցն էլ օդում կախված մնաց` ո՞վ էր Ալիևին համաձայնություն տվել` դիմել ագրեսիայի, նաև Ռուսաստանը՞... Այստեղ է, որ թերևս, Մոսկվայում ծանրութեթև են արել, և գիտակցել, որ կարող են կորցնել Հայաստանի հասարակության վստահությունն առհասարակ, և հիմա արվում են քայլեր` վերականգնելու դրական վերաբերմունքը: Սա, իհարկե, ամենևին չի նշանակում, որ Ռուսաստան-Ադրբեջան հարաբերությունները կարող են կտրուկ լարվել: Սակայն, պաշտոնական Բաքուն, ամենայն հավանականությամբ, որոշակիորեն մտորելու նոր առիթներ կունենա... Թամար Բագրատունի