ԱԳՆ-ն վերածվում է «կրուտիտ» կենտրոնի
Հայաստանի արտգործնախարարությունը վերածվում «կրուտիտի» կենտրոնի, այստեղ բոլոր հարցերին ցրողական պատասխաններ են տրվում։ Օրինակ ԱԳ փոխնախարար Շավարշ Քոչարյանը մի քանի այդպիսի հայտարարություն է արել՝ ապացուցելով, որ ԱԳ հիմնարկը փակելու ժամանակն է։ Նա իրազեկել է, որ Արցախի հետ փոխօգնության պայմանագիրը պատրաստ է, ԱԳՆ-ն այն մշակել է, սակայն թե ինչու, ինչ պատճառներով կյանքի չի կոչվում, Քոչարյանը գլուխը պրծացրել է՝ խնդիրը տեղափոխելով Արցախի ու Հայաստանի ղեկավարության որոշման տիրույթ։ Դեռեւս ապրիլյան քառօրյա պատերազմի օրերին Սերժ Սարգսյանը հայտնի խորհրդակցության ընթացքում ԱԳՆ-ին հանձնարարել էր աշխատել Լեռնային Ղարաբաղի հետ ռազմական փոխօգնության պայմանագիր կնքելու ուղղությամբ. «Անհրաժեշտ է պայմանագրի տեքստն ունենալ, համապատասխան քննարկումներ անցկացնել եւ ուղարկել Ազգային ժողով: Հայաստանի Հանրապետությունը լիարժեքորեն կատարելու է իր պարտականությունը Լեռնային Ղարաբաղի բնակչության անվտանգության ապահովման առումով, եւ մենք նաեւ ունենք դրա իրավական իրավունքը, որովհետեւ հանդիսանում ենք 1994 թվականին կնքված հրադադարի համաձայնագրի կողմ», - Ազգային անվտանգության խորհրդի նիստում ասել էր ՀՀ նախագահը: Սակայն այս ամիսների ընթացքում ԱԳՆ-ից ի պատասխան հարցումների տեղեկացնում էին, որ նախագծի վրա են աշխատում, որը հարմար պահի կներկայացնեն խորհրդարան։ Այն, որ փոխօգնության պայմանագրի ստորագրումը բազմակողմանի շահերի բախման պատճառ կարող է առաջացնել տարածաշրջանում ու Հայաստանը զրկել այլընտրանքներից, որեւէ մեկը չի առարկում, խնդիրն այն է, որ չափազանց կարևոր խնդրի նկատմամբ չի կարելի այդպիսի վերաբերմունք ունենալ, հարմար պահը ամեն ժամ և ամեն րոպե է, եւ հատկապես, որ իրենք՝ ոլորտի պատասխանատու կոչվածներն են հայտարարում, որ Ադրբեջանը չի կատարում որեւէ պայմանավորվածություն, «Դրա վառ վկայությունն այս վերջին Վիեննայի և Սանկտ Պետերբուրգի հանդիպումներն են, որտեղ խոսվել է և պարտավորություն է վերցվել, որպեսզի շփման գծում ամրապնդվի կրակի դադարեցման ռեժիմը: Սակայն իրական դաշտում Ադրբեջանը խանգարում է: Ի՞նչ է նշանակում բանակցություն չկա:Բանակցություն` ինչի՞ շուրջ: Հիմա բանակցում ենք, որ Վիեննայի և Սանկտ Պետերբուրգի պայմանավորվածությունները կյանքի կոչվեն: Քանի սադրում են, անհնար է արդեն կարգավորման շուրջ բանակցություններում ձեռք բերվի առաջընթաց»: Ասել է թե, Ադրբեջանը իրեն դուրս է մղել բանակցային գործընթացներից ու չի ենթարկվում ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահների որոշումներին, իսկ այս պայմաններում այլ ելք չի մնում, քան ստորագրել այդ համաձայնագիրը եւ ինքնուրույն իրականացնել Արցախի պաշտպանությունը։Մինչդեռ գաղտնիք չէ, որ Ռուսաստանը որեւէ կերպ թույլ չի տա այդպիսի զարգացում եւ ամիսներ առաջ նման համաձայնագրի մասին խոսելն էլ ընդամենը դիվանագիտական հնարք էր՝ ուղղված մեր իրական եւ ակնհայտ եւքողարկված հակառակորդների, այդ թվում՝ Ռուսաստանի դեմ։ Հետեւաբար խնդիրը ոչ այնքան Արցախի ու Հայաստանի իշխանությունների դաշտում է, ռազմավարական գործընկերոջ, որի մասին, ի դեպ, Շավարշ Քոչարյանը անթաքույց զգուշավորությամբ էր խոսում։ Ինչպես հայտնի է՝ անցած շաբաթ Ռուսաստանը թույլ չտվեց Հայաստանի քաղաքացի, քաղաքագետ Ստեփան Գրիգորյանին մուտք գործել իր երկրի տարածք, չնայած այն բանին, որ Հայաստանի և Ռուսաստանի միջև գործում է առանց մուտքի արտոնագրի ռեժիմ, և երկու երկրների քաղաքացիները կարող են ազատ տեղաշարժվել Արդյոք Հայաստանը կարող է փոխադարձության սկզբունքով արգելել Ռուսաստանի որևէ քաղաքացու մուտքը Հայաստան հարցին Քոչարյանը սար ու ձոր է ընկել ու բուն հարցին չի պատասխանել: Նա հայտարարել է, որ իրենք դիմել են Ռուսաստանի համապատասխան մարմիններին և սպասում են պատասխանի, որից հետո հստակ դիրքորոշում կհայտնեն։ Կստանա արդյոք ՀՀ ԱԳՆ-ն Ռուսաստանի ԱԳՆ-ի բացատրությունը, դժվար է ասել։ Անի Սահակյան