Հայաստանի վրա Ռուսաստանի «կապանքները» ձեռք են բերում խիստ վտանգավոր ուրվագծեր
«Այդ հանդիպումը ցույց տվեց, որ այն, ինչ ուզում է Ռուսաստանը ու այն, ինչ բխում է Հայաստանի շահերից տրամագծորեն հակառակ բաներ են ու դա դժվար չէ տեսնել Սերժ Սարգսյանի եւ Վլադիմիր Պուտինի ելույթների պաշտոնական տեքստից, որը վերաբերում է Ղարաբաղին»,- մեզ հետ զրույցում նման կարծիք հայտնեց քաղաքագետ, վերլուծաբան Ռուբեն Մեհրաբյանը՝ անդրադառնալով Մոսկվայում երեկ կայացած ՌԴ եւ ՀՀ նախագահների հանդիպմանը։ Քաղաքագետի կարծիքով ՌԴ նախագահը հերթական առիթը բաց չթողեց հեգնանքը դրսեւորելու ՀՀ իշխանությունների նկատմամբ, մասնավորապես, անդրադառնալով Պուտինի այն հայտարարությանը, թե «ԵԱՏՄ-ին Հայաստանի անդամակցությունից հետո ՀՆԱ-ն աճել է 10 տոկոսով», նկատեց, որ Պուտինն իրեն վերապահեց ՀՀ էկոնոմիկայի փոխնախարարի գործառույթներ ու սկսեց Սերժ Սարգսյանին ցույց տալ, թե Հայաստանի տնտեսությունն ինչ լավ վիճակում է, Մեհրաբյանն ասաց.«Դա այլ բան, քան ցինիզմ ու լպիրշություն դժվար է որակել։Իսկ Սերժ Սարգսյանի պատասխանը բյուզանդական դիվանագիտություն էր, ի վերջո, հրապարակային կռիվ չէ՞ր անելու»։ Նշենք, որ Սերժ Սարգսյանը, ըստ պաշտոնական հաղորդագրության, շնորհակալություն է հայտնել Ռուսաստանի Նախագահին «այն ջանքերի համար, որոնք Ռուսաստանը՝ որպես ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ երկիր, ԱՄՆ-ի ու Ֆրանսիայի հետ համագործակցությամբ գործադրում է խնդրի խաղաղ կարգավորման ուղղությամբ, և այդ գործընթացում Նախագահ Պուտինի մեծ անձնական ներդրման համար»: Սարգսյանն ասել է նաեւ, որ նման հակամարտությունը անհնար է լուծել` հղում կատարելով հետևանքների, այլ ոչ թե պատճառների վերացմանը: Ղարաբաղյան խնդրի էությունը Ղարաբաղի ժողովրդի պայքարն է ինքնորոշման համար: Պարոն Մեհրաբյանն ասում է, որ իրականում Սերժ Սարգսյանը «շնորհակալություն» է հայտնել քաղաքավարության շրջանակներում.«Իրականում «շնորհակալության» բան չկա, որովհետեւ այն, ինչ տեղի է ունենում Ղարաբաղի հետ կապված, այն, որ Բաքվի մազութի տակառը զինվում է մինչեւ ատամները, դա լիովին Ռուսաստանի շնորքն է ու դրա մասին այնպես չէ, որ մենք գիտենք, իսկ Սերժ Սարգսյանը չգիտի»։ Ռուբեն Մեհրաբյանի խոսքով այսուհետ պետք է խոսել ոչ թե հայ-ռուսական դաշնակցության մասին, այլ այն, որ Հայաստանը Ռուսաստանի պատանդն է.«Հայաստանը պետք է զգուշավորություն ցուցաբերի այդ վիրավոր գազանի հարձակումներին չենթարկվելու համար, մինչեւ, ինչպես ասում են՝« օրը բացվի, բարին հետը» »։ Այդուհանդերձ, չի արդարացնում պաշտոնական Երեւանի դիրքորոշումը, որը ըստ քաղաքագետի՝ պետք է ուղղված լինի ռուսական «կապանքներից» ազատվելուն.«Այդ կապանքները ձեռք են բերում խիստ վտանգավոր ուրվագծեր, հանձին Բաքու-Ռուսաստան-Իրան եռանկյունու, որը տեղավորում են մեր պարանոցի վրա, ուստի դրանից օր առաջ ազատվելու քաղաքականություն պետք է օր առաջ որդեգրել»։ Ռուբեն Մեհրաբյանի կարծիքով այդ հարցում անելիք ունեն ինչպես ՀՀ իշխանություններն, այնպես էլ Հայաստանի հասարակական-քաղաքական դաշտը.«Ի վերջո, արդեն ժամանակն է ձերբազատվել բոլոր տեսակի կապանքներից»։ Անի Սահակյան