Մենաշնորհների դեմ պայքարի հանգրվանը դրանց օրինականացնելն է
Էկոնոմիկայի նախարար Արծվիկ Մինասյանն, ով բառացիորեն մի քանի օր առաջ մենաշնորհների դեմ կատաղի պայքար էր սկսել, սենսացիոն հայտարարություն է արել։ Դաշնակցական նախարարը հնարավոր է համարել՝ շաքարավազի ներկրման ոլորտին օրենքով մենշանորհ տրվի: Մինասյանն առաջարկել է, մասնավորապես, քննարկել Սամվել Ալեքսանյանին՝ Լֆիկ Սամոյին, շաքարավազի մենաշնորհ տալու հարցը: Ասել է, որ ինքը դա ոչ թե անհրաժեշտ է համարում, այլ տարբերակ, որ պետք է քննարկել: «Հայաստանի շաքար արտադրող գործարանն այսօր աշխատում է իր հզորության 25-30 տոկոսի չափով: Հիմա հարց է՝ առհասարակ այդ 25-30 տոկոսն էլ չպետք է թույլ տալ, որ աշխատի՞, թե՞ ավելի լավ է դու օրենքով իրեն ճանաչես մենաշնորհ, բայց պայմաններ առաջադրես»,- նկատել է նա: Բառացիորեն մեկ շաբաթ առաջ, կատարելով վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի հանձնարարականը, նախարար Արծվիկ Մինասյանը խոստանում էր առաջիկայում ներկայացնել հաշվետվություն, որում ներառված կլինեն Հայաստանի բոլոր մենաշնորհները.«Երեք շաբաթը բավարար է ճանապարհային քարտեզ մշակելու համար` մենաշնորհային դաշտն ամբողջությամբ փոխելու համար։ Կներկայացվի ամբողջական հաշվետվություն, որտեղ կներառվեն բոլոր մենաշնորհները», –վստահեցնում էր Մինասյանը։ Նա ասում էր, թե այդ աշխատանքները կիրականացվեն ՀՀ վարչապետի հանձնարարությամբ։ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը կառավարության նիստի ժամանակ առաջարկել էր աշխատանքներ իրականացնել պետական կառավարման համակարգի օպտիմալացման ուղղությամբ և վերանայել մոտեցումները, որոնք, մասնավորապես, կապված են կոռուպցիայի և մենաշնորհի դեմ պայքարի հետ։«Չենք կարող սահմանափակվել` միայն ներկայացնելով մենաշնորհ ընկերությունների անունները», –ասում էր Մինասյանը ու համագործակցության կոչ անում մամուլին հակամենաշնորհային պայքարի գործում. «Հիմա խոսքը մեխանիզմի ստեղծման մասին է, որը թույլ է տալիս արդյունավետ պայքարել մենաշնորհների դեմ»։Դժվար է հավատալ, որ էկոնոմիկայի նախարարի պայքարը մենաշնորհների դեմ այսպիսի ավարտ ունեցավ, առավել դժվար է հավատալ, որ նախարարը չի հասկանում, որ շաքարավազ ներմուծելը նույնը չէ, ինչ արտադրելը, իսկ մարդիկ առաջին հերթին պահանջում էին ներմուծման հնարավորություն ապահովել այլ կազմակերպությունների համար, որոնք մինչ օրս փաստացի զրկված են այդ հնարավորությունից: Բացի դա, առհասարակ, այս տարիների ընթացքում որեւէ գործարարի, տնտեսվարողի արտոնություն տալու հիմնավորումը, թե դա արվում է բյուջե փող լցնելու ակնկալիքով, ինչպես նաեւ սոցիալական խնդիր լուծելու նպատակով, չեն արդարացրել իրենց, այդ ամենի ապացույցը կազմաքանդվող տնտեսությունն է ու բարգավաճող մենաշնորհները։ Տպավորություն է, որ մեր երկրում միայն աջակցություն է ցուցաբերվում մոնոպոլիստներին։ Իսկ ո՞ւր մնաց մենաշնորհների դեմ սուրբ պայքարը, որի մասին կառավարության վերջին նիստերի ժամանակ սկզբունքորեն բարձրաձայնում է կառավարության ղեկավարը։ Արծվիկ Մինասյանը հրաժարվո՞ւմ է կատարել իրեն տրված հանձնարարականը, որը պայքար է խոշորների դեմ, թե՞ ինչ-որ պահի փոխվել է այդ հանձնարարականը։ Քանի որ հասկացել են, որ Հայաստանում հնարավոր չէ իրական պայքար մղել մենաշնորհների դեմ, որի վրա է հիմնված քաղաքական-տնտեսական համակարգը, հետեւաբար մնում է այն օրինականացնել։ Անի Սահակյան