Հանուն Հայաստանի Հանրապետության` Արսեն Թորոսյանը թքած ունի
Դատարանի որոշումներն ու վճիռները սկսվում են <<հանուն Հայաստանի Հանարպետության>> արտահայտությամբ: Հետևաբար` դատական որոշումներ է կայացվում են պետեւթյան անունից, այսինքն` դատարանը հանդես է գլաիս, որպես պետություն: Դատարանի որոշումը կարող է լինել կավը կամ վատը, ընդունելի կամ անընդունելի, վիճարկելի կամ անվստահելի: Բայց անկախ այս բոլոևր ահնգամանքներից դատարանի որոշումը օրենք է, հետևաբար` պարտադիր ենթակա է կատարման:
Առողջապահութան նախարար Արսեն Թորոսյանը հայտարարել է, որ հրաժարվում է ճանաչել դատարանի որոշումը, քանի որ այն համարում է սխալ: Թորոսյանի պնդմամբ` ժողովրդի մեծ մասը Հայաստանի դատական համակարգին չի վստահում, ինքն էլ իր հերթին չի հարգում Հայաստանի դատարանը, այդ պատճառով էլ հրաժարվում է կատարել դատարանի պահանջը: Իսկ դատարանը պարտավորեցրել է Թորոսյանին` ներողություն խնդրել Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ հիվանդանոցի նախկին տնօրեն Արա Մինասյանից: Տվյալ պարագայում անգամ նշանակություն չունի, թե ինչի մասին է դատարանի վճիռը: Խնդիրը երկրի բարձրաստիճան պաշտոնյաի, այսինքն` մարդու, ով նույնպես հանդես է գալիս պետության անունից, վերաբերմունքն է դատարանի և օրենքին: Փաստորեն, նախարարը թքած ունի օրենքի և պետության վրա: Նա կարող էր վիճարկել դատարանի որոշումը, բայց ասել, որ ես այն չի կատարելու, որովհետև չի վստահում դատական համակարգին, ուղղակի պետության վերջի սկզբին է, եթե նման բան է ասում նախարարը:
Եթե նույն տրամբանությամբ առաջնորդվեն բանտերում գտնվող բոլոր դատապարտյալները և հայտարարեն, որ չեն ընդունում դատարանի որոշումը, չեն վստահում դատարաններին և ուղղակի քանդեն բանտերի պատերն ու դուրս գան փողոց: Նախարարի վարքագիծը շատ լավ ու դրական օրինակ է, որպեսզի բանտարկյակները հենց այդպես թէլ վարվեն: Եթե նախարարին կարելի է չվստահել դատարանին, ինչու նույն բանը մնացած բոլորին անել չի կարելի: Այդ ինչպես է, որ Արսեն Թորոսյանն ու նրա քաղաքական թիմի մյուս անդամները այդ նույն դատական համակարգին խորապես վստահում են, երբ ասենք դատարանը որոշում է կալանքի վերցնել նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին: Նրանք համարում են, որ դա շատ հիմնավորված դատական որոշում է և երկրորդ կարծիք ոչ լսում են, ոչ էլ քննարկում: Բայց երն այդ նույն դատական համակարգում որոշում է կայացվում Նիկոլ Փաշինյանի թիմակցի ցանկություններին հակասող, դա արդեն անարդարության նշան է:
Գնդակն այժմ Նիկոլ Փաշինյանի դաշտում է` նա պետք է հստակեցնի` ի վերջո Հայաստանի Հանրապետության հպարտ քաղաքացիները պարտավոր են կատարել դատարանի` Հանուն Հայաստանի Հանրապետության կայացված որոշումները, թե որոշ առավել հպարտների թույլատրվում է թքած ունենալ պետությա վրա:
Հայկ Դավթյան