Նիկոլ Փաշինյան, Գյումրիում քանի՞ հոգու ես տեսել, որ տուն է ստացել, կազինոում կրվել, էլի վերադարձել տնակում ապրելու (video)
Երբ իմացա, որ Փաշինյան-Ալիև նման ձևաչափով քննարկում է լինելու, մտածեցի, որ պարոն Փաշինյանը շատ պատրաստված է լինելու այդ հանդիպմանը, բայց բանավեճից րոպեներ անց հիասթափվեցի։ Այս մասին Անժելա Թովմասյանի՝ «Արմնյուզ» ՀԸ հեռարձակվող հեղինակային «Հայելու առաջ» հաղորդաշարի ժամանակ ասել է քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանը՝ անդրադառնալով ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի և Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի մյունխենյան դեբատին։
Ըստ քաղաքագետի՝ հայկական կողմն այնքան թույլ էր պատրաստված, որ Նիկոլ Փաշինյանը նույնիսկ չէր հերքում Ալիևի կողմից հնչեցվող զրպարտությունները․ «Պարզվում է՝ Նիկոլ Փաշինյանը բացարձակ տեղյակ չէ, թե որքան ադրբեջանցի է ապրում Հայաստանում, և Ալիևի ակնհայտ ստերը 1988թ.-ի մարդահաշվի վերաբերյալ Նիկոլ Փաշինյանը չհերքեց»։
Հաղորդման մյուս հյուրը՝ ՇՊՀ դասախոս Արթուր Համբարձումյանը կարծում է, որ Նիկոլ Փաշինյանը միջազգային հանրության առաջ չկարողացավ ապացուցել, որ հայերը ճիշտ են, ադրբեջանցիները՝ սխալ. «Նիկոլ Փաշինյանն անընդհատ փորձում էր խուսափել կոնկրետ պատասխաններից։ Ինձ համար բավականին տհաճ էր, Ադրբեջանի ներկայացուցիչն իր գռեհիկ էմոցիաներն էր ցույց տալիս»։
Ըստ Համբարձումյանի՝ Նիկոլ Փաշինյանի խոսքից տպավորություն էր ստեղծվում, որ իր հայտարարությունները ոչ թե ուղղված են հայ հասարակությանը, այլ՝ «Նոբելյան մրցանակ» հանձնող հանձնաժողովին. «Պատկերացնո՞ւմ եք՝ Նիկոլ Փաշինյանն Արցախի հարցի մանրամասներին ծանոթանալու համար չի հանդիպում ՀՀ երեք նախագահներին, գնում, հանդիպում է Ալիևին ու նրանից էլ իմանում բանակցային գործընթացի մանրամասները»։
Հոգեբան Կարինե Նալչաջյանի գնահատմամբ՝ բանավեճի ժամանակ Ալիևի տեսքն ու պահվածքը շատ ամբարտավան էր. «Երբ Նիկոլ Փաշինյանը հայկական միջավայրում է, նրա կեցվածքն ու պահվածքն ամբողջությամբ տարբերվում է այն վիճակից, երբ նա գտնվում է թուրք-ադրբեջանական միջավայրում։ Հիշեք Միլանում տեղի ունեցած միջադեպը, երբ ադրբեջանցի ակտիվիստը, մտնելով եկեղեցի, դիալոգի բռնվեց Նիկոլ Փաշինյանի հետ, վերջինս կարծես հայացքով խնդրում էր, որպեսզի իրեն թույլ տա պատասխանել»։
Խոսելով բանակում մահացության դեպքերի աննախադեպ աճից՝ Գագիկ Համբարյանն ասել է. «Ես խոսել եմ որոշ մարդկանց հետ, բայց ունեմ տեղեկություն, որ խնդիրը սպայական կազմի ու զինվորների մեջ է։ Հեղափոխությունից հետո ժամկետային զինվորներին լուրջ հնարավորություններ են տրված, որն էլ տեղի ունեցած միջադեպերի խնդիրն է։ Բանակում եղած թեթև միջադեպերն այլևս չեն հարթվում սպայական կազմի կողմից, որն էլ հանգեցնում է լուրջ հետևանքների»։
Քաղաքագետը համոզված է, որ ՊՆ-ում պաշտոնանկությունները հարցի լուծում չեն, պետք է մեղավորները հայտնաբերվեն ու պատժվեն։
Հոգեբան Կարինե Նալչաջյանն ինչ-որ իմաստով համամիտ է Նիկոլ Փաշինյանի հետ, երբ վերջինս բանակում միջադեպերը կապում է քրեածին տարրերի հետ. «Ծառայության են անցնում մարդիկ, ովքեր քաղաքացիական կյանքում ստացել են դաստիարակություն, իսկ էկրաններից տարիներ շարունակ ի՞նչ կերպարներ են ցույց տվել՝ ամեն ինչ ունեցող գողականներ և խեղճ ու կրակ մտավորականներ։ Ի՞նչ եք կարծում՝ երիտասարդ տղայի համար ո՞վ է տղամարդու օրինակ ծառայում այս դեպքում»։
Արթուր Համբարձումյանն էլ նշում է, որ «գործ տալը» արդեն մտել է բանակ․ «Այսօր գլխավոր խնդիրն այն է, որ երկրի քաղաքական վերնախավի մեծամասնությունը բանակում չի ծառայել, և գենշտաբի պետն իրենց պարբերաբար տեղեկացնում է բանակում տիրող իրավիճակի մասին, որը զուտ տեխնիկական խնդիր չէ»։
Ըստ Արթուր Համբարձումյանի՝ քանի որ բանակը փակ համակարգ է, այսպես, թե այնպես բանակում կառուցվում է հիերախիա, որի պատասխանատուն սպայական կազմն է։