Պետություն ենք կորցնում. սա վախկանալիա է. Գուրգեն Եղիազարյանը՝ Գեորգի Կուտոյանի մահվան մասին
Քիչ առաջ Երեւան քաղաքի Պարույր Սեւակի փողոցի բնակարաններից մեկում հայտնաբերվել է ԱԱԾ նախկին պետ Գեորգի Կուտոյանի դին՝ հրազենային վիրավորումով: Այս մասին հայտնում են ՀՀ Քննչական կոմիտեից:
Լրատվամիջոցներում վարկած է շրջանառվում, որ Կուտոյանն ինքնասպան է եղել։ Մենք զրուցեցինք ԱԱԾ նախկին բարձրաստիճան պաշտոնյա Գուրգեն Եղիազարյանի հետ։
-Պարոն Եղիազարյան, ում էր խանգարում Գեորգի Կուտոյանը, ինքնասպանության վարկածն ընդունելի է ձեզ համար։
Ցավալի է դեպքը ոչ միայն երիտասարդ տղամարդու սպանության կամ ինքնասպանության փաստով, այլ պետք է հաշվի առնենք այն հանգամանքը, որ նա ղեկավարել է մեր ԱԱԾն։ Ավելի քան լուրջ պետք է նայել խնդրին։ Սպանություն լինի, թե ինքնասպանություն, միեւնույն է, մենք լրջագույնս վտանգված ենք, պետականություն ենք կորցնում, վախկանալիա է տիրում։ Ջարդուփշուր եղած դատական համակարգ, փակված-բացված եւ ըստ Նիկոլի քմհաճույքի օգտագործվող դատական համակարգ։ Կանգուն է մնացել միայն Սահմանադրական դատարանը, եթե այն էլ կորցնենք, ուղղակի աղետ կլինի։
Ասեմ ձեզ, որ այս սպանությունը կամ ինքնասպանությունը լրջագույնս ազդակ է։
-Ինչու։
-Ինչ որ մի բան լուրջ սխալ է, այս մթնոլորտում կարող ենք պետականություն կորցնել։ Երկիրն ուղղակի ընթանում է իրադարձությունների հետեւից։
-Ինչու եք այդպես կարծում։
Բերեմ մի շատ պարզ օրինակ։ Յոթ-ութ ամիս առաջ Ատրպատականում հիդրոէլեկտրոստանցիա խափանվեց, Երեւանում անգամ հոսանքի անջատումներ սկսվեցին, քանի որ Իրանի հետ գտնվում ենք նույն էներգետիկ համակարգի մեջ։ Այսօր տարածաշրջանում գերլարված իրավիճակ է, նախապատերազմական, հայտնի չէ՝ ինչով կհանգուցալուծվի Իրան-ԱՄՆ հարաբերությունները, իսկ մենք ունենք հազարավոր բազում այլ խնդիրների կողքին գերխնդիր՝ կապված էներգոհամակարգի հետ։ Դրա ապացույցն, ինչպես նշեցի եղել են։ Այս ամենը սկզբում հանգուցալուծվում է բլինչիկով, հետո բլուր բարձրանալով ու այնտեղից հայտարարություն անելով։ Այս ամենն անլուրջ է։ Երկիրը չի կառավարվում, թվացյալ թվերը, ինչով կերակրում են հպարտ քաղաքացուն, հետո ստիպված են լինում հրաժարվել։ Որովհետեւ սուտը տեղական մակարդակի չէ, կոնկրետ երկրներից ահազանգեր ստացանք, որ այդպես չէ։ Հայտարարում ենք, որ 2019-ին սահմանում ամենաքիչ թվով զոհերն ենք ունեցել, բայց ինչի՞ հաշվին, թեպետ իրականում այդպես չէ։ Թուրքերն ուզեցին ճակատային գծում ամրություններ կառուցել, նրանց փոխհրաձգություն պետք չէր։ Արդյունքում ստացանք մի կուռ բետոնե համակարգ մեր դիմացը։ Այս ամենը ոչ թե մեր ներքին կամ արտաքին քաղաքականության արդյունք էր, այլ նրանց ցանկության, որով ուզում էին ամրացնել։ Հիմա էլ Հայկ Հարությունյանի ինքնասպանությունից հետո երկրորդ ուժայինի դեպքը, արդյոք սա վակխանալիա արդյունք չէ, արդյոք սա բեսպրեդելի արդյունք չէ, ընտրովի արդարադատության, ըստ մի մարդու՝ Նիկոլի ցանկության։ Այս հարցերը պատասխաններ են պահանջում, հակառակ դեպքում պետականություն ենք կորցնում։
Անի Սահակյան