Տարկետման վերացում՝ պոպուլիզմ, թե՞ սոցիալական արդարություն
Ազգային ժողովում հավանաբար շուտով կշրջնառվաի կրթության համակարգից տարկետման իրավունքն ամբողջությամբ վերացնելու մասին օրինագիծը: Հայելի ակումբում այս թեմայով հրավիրված մամուլի ասուլիսի ժամանակ, նախաձեռնութան հեղինակներից «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր Թևան Պողոսյանը հայտարարեց, որ նախագծի շրջանառությունը կապված չէ ապրիլյան քառօրյա պետերազմի հետ: Ըստ Թևան Պողոսյանի՝ դեռ երկու տարի առաջ՝ «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավորներ Թևան Պողոսյանն ու Ռուբիկ Հակոբյանը հանդես էին եկել բուհական համակարգից տարկետման իրավունքն ընդհանրապես վերեցնելու մասին օրենսդրական նախաձեռնությամբ: Այն ժամանակ թեժ քննարկումներից հետո օրինագծի քննարկումը հետաձգվեց: Կառավարություն-ԱԺ հարցուպատասխանի ժամանակ, երբ Ռուբիկ Հակոբյանն այդ հարցը բարձրացրեց, պարզվեց, որ նմանատիպ նախաձեռնություն պատրաստվում է հանդես բերել նաև կառավարությունը. «Առաջին անգամ ԱԺ-կառավարություն հարցուպատասխանի ժամանակ նաև իմացանք, որ կառավարությունն ունի իր սեփական նախաձեռնությունը, խոստում եղավ, որ նաև մեր կողմից ներգրավվածություն կլինի այդ քննարկումներին»,- նշեց Թ. Պողոսյանը: Իբրև օրինագծի ջատագով՝ Թևան Պողոսյանը նշում է բանակից խուսափելու կոռուպցիոն օղակներից մեկը բացառելու մղումը: Ըստ Թևան Պողոսյանի՝ իրեն հայտնի են բանակից խուսափելու 3 տարբերակ՝ մեկը երկրից մեկնելն է, հաջորդը՝ առողջական խնդիրներ ունենալու դեպքում է, որն իր մեջ կոռուպցիոն ռիսկեր է պարունակում, իսկ մյուս տարբերակը կրթական համակարգի տարկետումն է: Եվ քանի որ Թևան Պողոսյանն իր իսկ բառերով ասած՝ <<կախարդական փայտիկ>> չունի և կոռուպցիան միանգամից բոլոր օղակներից բացառել հնարավոր չէ, ուստի իրենք առաջարկում են օղակներից մեկը պարզապես փակել՝ այն է վերացնել տարկետման իրավունքը, բացառությամբ մի քանի դեպքերի, որոնք կսահմանվեն օրենքով / միջազգային օլիմպիադաներում լավագույն արդյուքներ ունեցողներ, արվեստի և մաշակույթի որոշակի ճյուղերում տաղանդավոր երիտասարդներ և այլն/: ՀՀԿ-ական պատգամավոր Շիրակ Թորասյանը համակարծիք է Թևան Պողոսյանի հետ: Նրանք երկուսն էլ առաջարկում են, որ կրթական համակարգի մուտքն առնվազն պետք է սոցիալական արդարության հիմքի վրա լինի. «Շատ են խոսում, թե ինչպե՞ս կարելի է չօգնել մարդկանց զբաղվել գիտությամբ, հատկապես՝ ասպիրանտներին: Մեր առաջարկը եղել է, որ այս խողովակի մուտքն արդար լինի՝ թող գնան բանակ, գան ու դրանից հետո գիտությամբ կզբաղվեն»,- ասում են բանախոսները: ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Շիրակ Թորոսյանի դիտարկմամբ՝ վերջին տարիներին տարեկետման ծավալները էականորեն կրճատվել են՝ տարեկան միջին հաշվով 1700 պետպատվեր տեղ է տրվում բակալավրիական, 400 տեղ ՝մագիստրոսական, մոտ մոտ 144 տեղ էլ ասպիրանտական համակարգում: Կան մասնագիտություններ, որոնք առհասարակ պետական պատվեր չունեն՝ օրինակ, ԵՊՀ իրավագիտությունը և միջազգային հարաբերությունները. «Համաձայն չեմ այն տարածված կարծիքին, թե բանակից հետո երիտասարդներն ավելի քիչ են հետաքրքրվում գիտությամբ: Կարող եմ վստահաբար պնդել, որ հրաշալի երիտասարդներ ունենք, որ բանակում ծառայելուց հետո ավելի խորն են գիտակցում, թե ուզո՞ւմ են տվյալ ոլորտում մասնագիտանալ, թե՞ ոչ»: Նա կարծում է, որ մենք մի երկրում ենք ապրում, որտեղ պատերազմը բնական վիճակ է, և, ըստ նրա, պետք է բոլորը զորակոչվեն: Թ. Պողոսյանն էլ լիահույս է, որ նախագիծը քննարկվելուց հետո, առաջիկա սեպետեմբերի 1-ից հետո կարող է ընդունվել: Ընդունվելու դեպքում, օրենքն, իհարկե հատադարձ ուժ չի ունենա և կտարածվի գալիք տարիների բուհ ընդունվածների վրա: Արդյոք տարկետման իրավունքի վերացումը կարող է լուծել բանակում սոցիալական արադարության հարցը: Ուշագրավ է, որ և՛ Թևան Պողոսյանը և՛ Շիրակ Թորոսյանը հարցին տալիս են բացասական պատասխան: Բանակից խուսափելու մյուս կոռուպցիոն տարբերակները՝ առողջության հիմքով և երկրից հեռանելու հիմքով կշարունակեն մնալ ու վստահաբար կոռուպցիոն ռիսկերն այդ ուղղությունենրով կշարունակեն մեծանալ: Ստացվում է, որ տարկետման իրավունքը վերացնում են վերացնելու և ոչ թե բանակի համար ինչ-որ հարց լուծելու համար, որովհետև որևէ վիճակագրություն չի փաստում, թե բոլոր տարկետում ստացողները 100 տոկոսով բանակում չեն ծառայում: Որքան էլ որ բանախոսները չընդունեն՝ նաև փաստ է, որ իբրև մասնագետ բանակ զորակոչվողները զինված ուժերի համար ավելի օգտակար կարող են լինել: Ուստի տարկետման խնդիրն այս պահին ավելի շատ գտնվում է պոպուլիզմի, քան թե խորքային խնդրի լուծման դաշտում: Կարինե Սարիբեկյան