Իշխանության հորթային հրճվանքն ու ՀՅԴ-ի` պատմական ապագա ունենալու փորձությունը
Վերջին օրերին իրադարձությունները բուռն են զարգանում Հայ հեղափոխայան դաշնակցության շուրջ: Մամուլում տեղեկություններ տարածվեցին, թե կուսակցական ղեկավար մարմինը շրջաբերական է իջեցրել՝ հրահանգելով պարտիզանական գործողություններ իրականացնել իշխանության դեմ, ընդհուպ մինչև պատրաստ լինել ձերբակալություների:
Պարտիզանական պայքարի տեսության հեղինակը, ըստ տեղեկությունների, ՀՅԴ Բյուրոյի նախկին ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանն է:
Դրան հաջորդեց Նիկոլ Աղբալյան ՀՅԴ երիտասարդական միության կազմից երեք երիտասարդների հեռացումը, որոնք Հանրային հեռուստաընկերության եթերում հայտարարեցին, թե կուսակցության ներսում լուրջ տարաձայնություներ կան` կապված ԿԳՄՍ նախարարության մոտ տեղի ունեցող ակցիաների և նախարար Արայիկ Հարությունյանի հրաժարականը պահանջելու հետ:
Կուսակցության ղեկավար մարմնի ներկա և նախկին ներկայացուցիչները հրապարակավ հերքեցին այս պնդումները: ՀՅԴ Հայաստանի Գերագույն մարմնի ներկայացուցիչ Իշխան Սաղաթելյանը հրապարակավ հայտարարեց` նման շրջաբերական գոյություն չունի: Նրա խոսքով` հոկտեմբերին տեղի է ունեցել կուսակցության մարզային կոմիտեների, Գերագույն մարմնի ղեկավար կազմի, Ուսանողական և Երիտասարդական միությունների վարչությունների խորհրդաժողով, որին մասնակցել է 150 դաշնակցական, այդ թվում՝ Բյուրոյի նախկին ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանը։ ԿԳՄՍ նախարար Արայիկ Հարությունյանի հրաժարականի պահանջի որոշումը կայացվել է Դաշնակցության Երիտասարդական միության նիստում, իսկ հոկտեմբերին կայացած ղեկավար կազմի խորհրդաժողովում, որին ներկա է եղել նաև Հրանտ Մարգարյանը, Արայիկ Հարությունյանի մասին ընդհանրապես խոսակցություն չի եղել, և չի քննարկվել նաև Երիտասարդական միության կողմից իրականացվող ակցիաների հարց։
Իր հերթին` ՀՅԴ Բյուրոյի նախկին ներկայացուցիչ Հրանտ Մարգարյանը հայտարարել է, որ ՀՅԴ-ն չի հանդուրժի որեւէ անձի ստվերային կառավարում, նրանք, ովքեր նման պնդումներ են անում, պարզապես չեն ճանաչում ՀՅԴ-ն: Հրանտ Մարգարյանի պնդմամբ` ամիսներ առաջ ինքը հրաժարվել է կուսակցության ղեկավարի համար թեկնածության առաջադրումից և այժմ հեռու է կուսակցության կառավարումից: Նա հայտարարել է նաեւ, որ ստեղծել է Կամավորական շարժում ՀԿ ու դրա միջոցով է շարունակելու իր պայքարը Հայաստանի եւ հայ ժողովրդի ազատագրության համար:
Այն, որ Դաշնակցությունն ունի լուրջ խնդիրներ, և այդ խնդիրներն այսօր չեն առաջացել, պարզ է: Ակնհայտ է նաև, որ ՀՅԴ-ին ներքին խնդիրների լուծումը հեշտ չի տրվում: Թերևս ՀՅԴ-ն խնդիր ունի իր կանոնադրությունը համապատասախանեցնել 21-րդ դարի պահանջներին, բայց դա ամեն դեպքում այդ կուսակցության ներքին գործն է:
Դաշնակցությունն իր 130-ամյա կենսագրության ընթացքում սովորական կուսակցությունից վերաճել է ինստիտուցիոնալ ազգային համակարգի, ինչպես Հայաստանում և Արցախում, այնպես էլ արտերկրում: Կարելի է տարբեր կերպ վերաբերվել պատմական տարբեր փուլերում ՀՅԴ ցուցաբերած վարքագծին և հռչակած քաղաքական կուրսին: Կարելի է անվերջ քննադատել, ընդունել կամ չընդունել ՀՅԴ-ի վարած քաղաքականությունը` իշխանության մաս կազմելու ընթացքում` սկսած կոռուպցիային տուրք տալուց, վերջացրած գաղափարական ուղենիշներից հեռանալով` դրա հիմքերն առկա են:
Այսքանով հանդերձ` հնարավոր չէ հերքել, որ դաշնակցությունը պատմական փաստերի և հանգամանքների բերումով ազգային օրակարգի առաջնային խնդիրների պատասխանատվությունն ստանձնելիս մշտապես եղել է կարևոր դերակատար: Եվ այն, որ կուսակցությունն այսօր ներքին խմորումների և ընդվզումների բուռն փուլ է ապրում, վկայում է այն մասին, որ բացի պատմական անցյալից` ՀՅԴ-ն ունի հնարավորություն` կառուցելու նույնքան պատմական ապագա: Այդ պոտենցիալն առկա է ՀՅԴ-ի շարքերում, որտեղ կան ազնիվ և գաղափարական մարդիկ, առկա է նաև ԿԳՄՍ նախարարության շենքի մոտ վերջին շրջանում պայքար մղող երիտասարդների մոտ, որոնք, անկախ ներքին տարաձայնություններից, կարողացան ի ցույց դնել նախանձելի կազմակերպվածություն: Յուրաքանչյուր քաղաքական թիմ կերազեր իր կողքն ունենալ երիտասարդների այդպիսի թիմ: Փորձը նաև ցույց է տվել, որ ՀՅԴ-ն` որպես կառույց, կարողանում է ուժեղանալ ընդդիմադիր ճամբարում գտնվելու ժամանակ:
Ինչ վերաբերում է օրվա իշխանությանը, առնվազն անհասկանալի էր, թե իշխանության որոշ ներկայացուցիչներ ինչու են հորթային հրճվանք ապրում դաշնակցության ներքին խնդիրների և պառակտման մասին խոսելիս: Այս մարդկանց քաղաքական տհասության աստիճանը թույլ չի տալիս հասկանալ, որ Դաշնակցության և ընդհանրապես որևէ այլ քաղաքական ուժի ջլատումից և թուլացումից իշխանության թիմը ամենևին էլ չի ուժեղանում: Ուժեղ Դաշնակցությունը և ընդհանրապես ուժեղ ընդդիմությունն առաջին հերթին անհրաժեշտ է` ազգային ամուր դիմադրողականություն և ուժեղ պետություն ունենալու համար. սա հասկանալ է պետք: Իսկ եթե չեք հասկանում` հանգիստ նստեք տեղներդ` ՀՅԴ-ն պառակտումներին և տարաձանություններին դիմանալու տարիների փորձառություն ունի, իսկ ձեր փորձությունները դեռ առջևում են:
Հայկ Դավթյան