Վարչապետի տիկնոջ աղմկոտ սերը.հոգատարություն, թե՞ PR
Վարչապետի տիկին Աննա Հակոբյանը որոշել է ընդլայնել իր այցերի աշխարհագրությունը: Նոյեմբերի 26-ին «Իմ քայլը» և «City of smile/ժպիտների քաղաք» բարեգործական հիմնադրամների հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ Աննա Հակոբյանն այցելել էր ՀՀ ԶՈՒ հյուսիս-արևելյան ուղղությամբ տեղակայված դիրքերից մեկը, շրջել դիրքով, զրուցել մարտական հերթապահություն իրականացնող պայմանագրային զինծառայողների հետ։
Նրան ուղեկցել են Գեղարքունիքի մարզպետ Գնել Սանոսյանը եւ Ճամբարակի զորամասերից մեկի հրամանատար գնդապետ Վիգեն Սիմոնյանը։
Նոյեմբերի 28-ին «Teach for Armenia. Դասավանդիր Հայաստան» կազմակերպության հետ համատեղ Հակոբյանը պատրաստվում է այցելել Տավուշի մարզի սահմանամերձ Մովսես գյուղ, իսկ այցի շրջանակում՝ դարձյալ մարտական դիրքեր: Օրեր առաջ էլ նա մեկնել էր Լիտվա, որտեղ հանդիպել էր այդ երկրի արտաքին գործերի նախարարի հետ։
Եթե մինչ օրս նրա հանդիպումներն ինչ որ կերպ փորձում էին ներկայացնել որպես «Իմ քայլը» եւ «City of smile/ժպիտների քաղաք» բարեգործական հիմնադրամների հոգաբարձուների խորհրդի նախագահի գործունեության շրջանակներում տեղավորվող քայլեր, ապա այլ երկրի ԱԳ նախարարին հանդիպելը կամ մեր բանակի դիրքեր մեկնելը դժվար է կապել այս հիմնադրամների գործունեության հետ։
Ուստի ինչ նպատակ ունի տիկնոջ զորամասեր այցելությունը, բացառությամբ սեփական փիառի, ինչի մասին է վկայում Աննա Հակոբյանի հատուկ պատրաստվածությունը, նա իր հետ դիրքեր էր տարել մեկ օպերատոր եւ լուսանկարիչ , որոնք հանրայնացրեցին իր պատմական այցը:
Ինքը՝ տիկին Հակոբյանը, սովորության համաձայն լրջորեն չի մոտենում դիրքեր այցի վերաբերյալ քննադատություններին, որոնց գերակշիռ մասն, ի դեպ, անվտանգությանն է վերաբերում: Գաղտնիք չէ, որ հակառակորդը հատկապես ակտիվություն է ցուցաբերում այն դիրքերի նկատմամբ, որտեղ բարձրաստիճանների այց է նախատեսվում: Երբ ՀՀԿ-ականները տիկնոջ պես ոչ վաղ անցյալում առանձնակի եռանդով որոշել էին ինչ-որ սեփական փիառն անել բանակի հաշվին եւ օրումեջ կամուֆլյաժներով դիրքեր էին այցելում, հակառակորդի այնաստիճան ակտիվություն նկատվեց, որ Արցախի իշխանության ներքին խնդրանքով պայմանավորվածություն ձեռք բերվեց, որպեսզի քաղաքական գործիչներն այլեւս չայցելեն զորամասեր ու դիրքեր: Հատկապես այս պարագայում, երբ տիկինը նախապես մեկ օր առաջ ի լուր աշխարհի իրազեկում է իր այցերի ուղղության մասին:
Իր ֆեյսբուքյան էջում քննադատություններին Հակոբյանն այսպես է արձագանքել. «Հայոց բանակը ամբողջ ժողովրդի ուշադրության եւ հոգատարության ներքո է, ես էլ որպես ժողովրդի մի մասնիկ, ամեն անգամ, երբ հնարավորություն է լինում, այցելում եմ մեր զինվորներին»,- այսպես եմ երեկ պատասխանել լրագրողի հարցին, թե ինչու եմ այցելել դիրքեր։
Պարզվում է, որ այս այցի հետ կապված էլ «հարցեր»կան: Հիմա չեմ հասկանում՝ գնա՞մ, չգնա՞մ, որեւէ այլ տեղ գնա՞մ, չգնա՞մ, ինչ-որ բան անե՞մ, թե՞ չանեմ։Կարո՞ղ է միայն գեղեցկության սրահներ, շոր ու կոշիկի, եւ իհարկե՝ ոսկու խանութներ պետք է գնամ, կնունք-ծնունդների եւ տուրիստական այցերի մասնակցեմ։ Տարվա մեջ երկու անգամ էլ պարտադիր գնամ որեւէ կուրորտային երկիր հանգստանալու ՝ ընկերուհիներիս հետ։Իսկ ես անիմաստ ինչերով եմ զբաղված»։ Իհարկե, դուք ժողովրդի մի մասնիկն եք եւ անկեղծ հավատում ենք, որ այս այցերը սոսկ բանակի նկատմամբ ձեր հոգածությամբ են պայմանավորված, միայն թե մի մոռացեք, որ դուք ժողովրդի այն մասնիկն եք, որին հետեւում են ոչ միայն ներսում, այլեւ՝ Հայաստանից դուրս: Ոչինչ, որ ձեր այցերով ինչ-որ ժամանակով խաթարում եք որեւէ զորամասի, կամ տվյալ դեպքում՝ Գգեղարքունիքի մարզպետի աշխատանքային գրաֆիկը, մարդիկ ստիպված են նախապատրաստվել, ընդունել-ճանապարհել վարչապետի տիկնոջը, բայց գոնե մի բարձրաձայնեք, մի թմբկահարեք այդ այցերի մասին՝ անվտանգության նկատառումներից ելնելով: Եւ վերջապես, հեչ պարտադիր չէ ձեր այցերի մասին կիսվեք ի տես ամենքի, բանակը, ինչպես զավակին, հարկավոր է անաղմուկ, հոգով սիրել:
Անի Սահակյան