Բացահայտվել է այն, ինչն իշխանությունը գաղտնի՞ է պահում
Մինչ բանակի գերագույն հրամանատար Սերժ Սարգսյանը Պաշտպանության նախարարության բարձրաստիճան պաշտոնայաների ազատման հրամանագիր է ստորագրում՝ կարեւորելով նախորդ օրվա Բլումբերգի հրապարակած իր հակասական հարցազրույցի այն ուղերձը, որ Հայաստանը պատրաստ է պատերազմի, պատրաստ է դուրս գալ բանակցային գործընթացից, քանի որ Ադրբեջանը չի հրաժարվում ագրեսորի իր պահվածքից, ու այս համատեքստում Սերժ Սարգսյանը անհապաղ անցնում է համակարգի ուժեղացման գործին, Ազգային ժողովի հռչակավոր փոխխոսնակ Հերմինե Նաղդալյանը պատրաստակամություն է հայտնում հողեր հանձնել հակառակորդին: Իշխանության ամենաթողության արդյունքում բազում տնտեսական ու դիվանագիտական սկանդալների բովով անցած տիկինը փորձել է խելացի ու ոչ ագրեսոր երեւալ, բայց ստացվել է ինչպես միշտ, նա խառնել է ամեն բան: Անդրադառնալով կազանյան հայտնի փաստաղթին ու Արցախի հինգ շրջանների վերադարձի թեմային՝ Նաղդալյանը նախ ասել է, որ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման մադրիդյան սկզբունքներում ամրագրված դրույթներն այնպես չի, որ երջանկացրել են Հայաստանի իշխանություներին, ապա հայտարարել, որ Հայաստանը Ղարաբաղի հարցում պատրաստ է փոխզիջման գնալ: «Մեր փոխզիջումը ոչ թե 5 գրավյալ տարածքներն են, այլ այդ համալիրն ամբողջական մադրիդյան սկզբունքների, որտեղ մենք ներկայացնում ենք որպես մեր խաղաղ, ինքնիշխան պետության համար պայքարող ժողովուրդ, մենք չենք պայքարում ձեր հողերի համար, մենք պայքարում ենք մեր խաղաղ ինքնիշխան պետության համար: Դրա համար մենք ընդունում ենք, որ երբ որ կընդունվի, կլինի հանրաքվեն եւ կընդունվի կարգավիճակի մասին որոշում եւ աշխարհը կընդունի Ղարաբաղի անկախությունը, մենք ձեր հողերը կամ այն հողերը, որոնց վրա մենք այսօր այդ իրավունքը չունենք, մենք այդ հողերը չենք ուզում: Սա մեր բուֆերնի զոնան է եւ սա մեր անվտանգության երաշխիքն է»,- խելոք է փորձել երեւալ Հերմինե Նաղդալյանը՝ չհասկանալով, որ ոտնահարում է Արցախի Սահմանադրությունը, որով ազատագրված տարածքները հանդիսանում են ամրագրված Արցախի հանրապետության տարածք: Այդ տարածքների հանդեպ իրավունքի մասին արդեն երկու տասնամյակ հայտարարում է Ադրբեջանը: Գրեթե նույնն է անում Հերմինե Նաղդալյանը: Ճշտող հարցին, թե Հայաստանն այսօր է՞լ դեմ չէ կազանյան փաստաթղթի կյանքի կոչվելուն, նա պատասխանել է. «Ես կարծում եմ, որ այդ մասին պետք է խոսեն մեր արտգործնախարարը եւ ԱԳՆ-ի ներկայացուցիչները, բայց այն քննարկումները, որոնք եղել են ՌԴ ԱԳՆ Սերգեյ Լավրովի ներկայությամբ եւ այլն, կարծում եմ՝ ուղղակիորեն խոսում են այդ մասին»: Մինչդեռ, ինչպես հայտնի է՝ Կառավարության վերջին նիստից հետո փոխարտգործնախարար Շավարշ Քոչարյանը հայտարարեց, որ ոչ մի փաստաթուղթ էլ սեղանին դրված չէ՝ ոչ կազանյան, որ մադրիդյան: Լավրովի այցից հետո էլ որեւէ հստակություն չեղավ, պաշտոնապես հայտարարվեց միայն, որ հրադադարի նոր պայմանագիր չի կնքվելու: Այլ հայտարարություն, առավել եւս որեւէ փաստաթղթի մասին, պաշտոնապես չի հայտարարվել: Իսկ եթե Հերմինե Նաղդալյանը նկատի ունի Սերժ Սարգսյանի՝ Բլումբերգին արած խոստովանությունը, թե 2011 թվականին Կազանում ինքը պատրաստ էր 5 շրջանների վերադարձի եւ խաղաղապահների տեղակայմանը, ապա պետք է հասկանար, որ այդ հայտարարությունը հնարավոր է դիվանագիտական որոշակի խնդիր լուծելու նպատակով է, օրինակ, որ Սերժ Սսարգսյանը փորձել է այդկերպ արդարացնել ներկայիս ոչ զիջողական մոտեցումը եւ բանակը ուժեղ պատրաստվածության բերելը, առավել եւս դրանից հետո ոչ ԱԳ մամլո ծառայությունը եւ ոչ էլ նախագահի մամլո խոսնակը չեն մանրամասնել, թե արդյոք Սերժ Սարգսյանը ներկայում էլ այդ մոտեցումն ունի: Մի բան պարզ է, որ Նաղդալյանը հերթական անգամ փչացրել է այն ամենը:Կամ էլ, Նադալյանը բացահայտել է այն, ինչի մասին լռում ու թաքցնում են ԱԳՆ-ն ու նախագահը: Անի Սահակյան