Պայթյունի սպասելիս.իշխանության վախը
Ամուլսարի հարցը շարունակում է մնալ նաեւ ներքաղաքական օրակարգի ձեւավորման առանցքային հարցերից մեկը։ Հանքի շահագործմանը դեմ ստվար զանգվածները չեն հանդարտվում վարչապետ Փաշինյանի հավաստիացումներից հետո, որ իրենք վերահսկելու են ռիսկերը, բայց այսօր պետք է ապաշրջափակել հանքը տանող մուտքերը, սրան գումարած այլ խնդիրներ են նոր թեժ օջախներ առաջացնում։ Կառավարության հետ հարցուպատասխանի ժամանակ հարցը բարձրաձայնեց ԱԺ պատգամավոր Արման Բաբաջանյանը, ով երեկ անկախացավ ու հեռացավ Լուսավոր Հայաստանից
․«Ինչո՞ւ եք պատասխանատվություն ստանձնում նախորդ հանցավոր ռեժիմի կողմից տրված լիցենզիայի համար՝ առանց դրա օրինականությունը քննության առնելու։ Արդյոք չեք կարծում, որ այդպիսով դեմ եք գնում հեղափոխությամբ այդ նույն հանցավոր ռեժիմին սպասարկող տնտեսական կառուցակարգերը վերացնելու ձեր իսկ տված խոստմանը», - վարչապետին ուղղված հարցը ձևակերպեց Բաբաջանյանը։
Նիկոլ Փաշինյանը ի պատասխան նկատեց, որ Բաբաջանյանի հարցն ավելի շատ պնդման էր նման ․ «Եթե թույլ կտաք նույն տրամաբանությամբ վերադարձնեմ մի հատված ձեր հարցից՝ ինչո՞ւ եք կիսում նախորդ հանցավոր ռեժիմի քաղաքական պատասխանատվությունը՝ համաձայնելով նրա ընդունած կասկածելի հանրաքվեով սահմանադրությամբ և ընտրական օրենսգրքով ձևավորված Ազգային ժողովում լինել պատգամավոր»։
Փաշինյանն ասաց, որ իրականությունն այլ է և կրկնեց իր վերջին ուղիղ եթերում արտաբերած միտքը, թե վերջնական պատասխանը կարող է լինել Բնապահպանական տեսչության ստուգումների արդյունքների հիման վրա։ «Իմ դիրքորոշումը ինչպես Ամուլսարի, այնպես էլ մնացյալ հարցերում հետևյալն է՝ Ամուլսարի որոշումը պետք է լինի իրավական։ Սա շատ կարևոր է, որովհետև մենք խոսում ենք իրավական պետության մասին։ Եթե որոշ դեպքերում հարցին կա էմոցիոնալ մոտեցում, հարցին կա բնապահպանական, տնտեսական մոտեցում, ես կարծում եմ, որ բոլոր մոտեցումների հանգուցալուծումը պետք է լինի իրավական մոտեցումը։ Ընդհանուր առմամբ, իմ դիրքորոշումը այն է, որ ցանկացած դեպքում մենք պետք է հետամուտ լինենք ճշմարտությանը ու առաջնորդվենք ճշմարտությամբ՝ առանց կանխավարկածի, թե ինչպիսին պետք է լինի ճշմարտությունը։ Չկա որևէ մեկը Հայաստանում, որը կարող է մեզ մեղադրել, որ մեր կառավարությունը ինչպես Ամուլսարի և որևէ հարցում մինչև վերջ հետամուտ չէ ու չի լինելու ճշմարտությանը։ Ինձ համար ճշմարտությունը Հայաստանի պետական ու ազգային շահն է, որը եղել է առաջնահերթություն։ Եթե մենք ապօրինի ձևով փակենք հանքը, վաղը ապօրինի ձևով կփակենք լրատվամիջոցը, մյուս օրը՝ արտադրամասը և այդպես շարունակ», - հայտարարեց Փաշինյանը։
Արման Բաբաջանյանն արձագանքելով վարչապետին, առաջարկեց իրավաքաղաքական գնահատական տալ «նախորդ ռեժիմի գործունեությանը» և հենց դրա շրջանակներում էլ «կարող է լուծվել «Լիդիանի» հարցը»։ Սակայն Փաշինյանը չհամաձայնեց՝ նշելով, որ այդ հարցի վերաբերյալ դիրքորոշումը պետք է լինի իրավական։
«Ձեր նշած ռեժիմի տարիներին Հայաստանում շատ իրադարձություններ են տեղի ունեցել։ Ձեր ասածով այն, ինչ տեղի է ունեցել նախկին իշխանության տարիներին պետք է արմատախի՞լ անենք։ Ես նկատի ունեմ, օրինակ, նախկին իշխանության տարիներին բաժանվել են կենսաթոշակներ, հիմա մենք պետք է գնանք այդ թոշակները թոշակառուների ձեռքից հավաքե՞նք»։
Նա հավելեց, որ այս պահին իրավական գործընթացներ են իրականացվում, ինչի արդյունքում Հայաստանին հասցված վնասը փուլ առ փուլ կոպեկ առ կոպեկ պետք է վերականգնվի։
Մինչ գործընթացները կզարգանան, մինչ վարչապետը ելույթ կունենար ԱԺ ամիբիոնից, խորհրդարան լուրեր հասան, որ ԱԺ բակում հավաքվել են մեծ թվով ոստիկաններ, որպեսզի թույլ չտան հանքի շահագործման դեմ բողոքի երթի մասնակիցներին մոտենալ ԱԺ շենքին։
Հետաքրքրական է, որ խորհրդարանական ընդդիմադիր խմբակցություններին Ամուլսարի հարցն առանձնապես շատ չի հետաքրքրում, մինչեւ Բաբաջանյանը այլ ֆրակցիաներից հարցադրումներ հնչեցին, բայց ոչ այս թեմայով։ Խնդիրն այն է, որ Փաշինյանը հասկանալով, որ կարող է իր դեմ հզոր ալիք բարձրանալ , զբաղված է դաշտը վերաձեւելու գործով ։ Սրանով է պայմանավորված Սասնա Ծռերի հետ հանդիպումը, ակնհայտ է, որ իր ազդեցության տակ է վերցրել նաեւ խորհրդարանականներին։
Անի Սահակյան