Մնում է Ալիեւին խնդրել մի ազգանվեր գործ էլ կատարի
Օֆշորային սկանդալների մեջ հայտնված ԴԱՀԿ արդեն նախկին պետ Միհրան Պողոսյանի հրաժարականից հետո կային որոշ մոլորյալներ, որոնք անկեղծ սպասումներ ունեին օֆշորի գործով առնչվող այլ բարձրաստիճանների հրաժարականի հարցում, ու հատկապես Հայաստանի նախկին վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի և Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանի: Թեպետ այժմ գործով միակ մեղադրյալ Աշոտ Սուքիասյանը պնդում է, թե բարձրաստիճան պաշտոնյայի և հոգևորականի անունները շրջանառել է, որպեսզի նրանց անունները «տանիք» լինեն իր գործին, սակայն ում համար է անհասկանալի, թե ովքեր եւ ինչու են Սուքիասյանին քավության նոխազ դարձրել: Ինչեւէ, Կճոյանը ոչ միայն փշրեց ոմանց սին հույսերը, այլեւ բացահայտեց իշխող համակարգի գործունեության զավեշտալի փիլիսոփայությունը: Իշխանության կողմից սրբազանի կոչմանն արժանացած Կճոյանը ոչ միայն չի պատրաստվում լքել իր պոստը, այլեւ դրսեւորվում է բարձր ատյաններում, նա մասնակցել է ԳԱԱ տարեկան ընդհանուր ժողովին, ժողովից հետո էլ խույս տվել լրագրոներից, աչքերը ոլորել օֆշորի մասին հարց տվողների վրա ու անառիկ պահվածքով հասկացրել՝ իր դիրքերն անսասան են ու քանի կա գործող իշխնությունը, իշխանական վերին էշելոններում իր կայուն տեղն է ունենալու նաեւ ինքը: Հանուն արդարության Կճոյանն իրեն պահել է իսկական բարձ հոգեւորականի պես, նա խռովություններ չի հրահրել իշխանական շարքերում՝ պարծենալով, որ իր օֆշորը ազգին վնաս չէ, որ ինքն այնքան հայրենասեր է ու իրեն թույլ չէր տա Ալիեւի հետ նույն օֆշորային գոտում հայտնվել, չի ասել, որովհետեւ իսկական քրիստոնեա է, ով չի ցանկանում երկրի համար առանց այն էլ ծանր ու օրհասական օրերին խռովություններ հրահրել: Առանց դրա էլ Միհրան Պողոսյանն ընդունել է իր մեղքը ու հայրենասիրական մղումներով լքել է պաշտոնը: Նա հայտարարել է, թե անընդունելի է համարում, որ իր անձը պատճառ դառնա իր երկրի և բռնապետական Ադրբեջանի միջև քաղաքակրթական որևէ զուգահեռի: Հետո կարող է արդարանալ, թե նախապես չի իմացել, որ Ալիեւն ու իր ընտանիքն էլ են իրենց գումարները պահ տվել այդ օֆշորային գոտում, որտեղ նաեւ ինքն է իր անհայտ ծագումով ֆինանսական ահռելի կարողությունը թաքցրել: Ի վերջո, սեւ փողեր ունենալ կարելի է, սակայն չի կարելի հայտնվել այնտեղ, որտեղ մեր թշնամին է: Ժամանակն է մինչեւ անգամ շնորհակալություն հայտնել սրբազանին, ով այսօր իրապես ապրում է հոգեւոր կյանքով՝ զերծ մնալով աշխարհիկ գայթակղություններից: Այս օրերին, երբ ամբողջ երկիրը ձգտում է ինչ-որ կերպ աջակից լինել հայ զինվորին, լուծել ծառայողների և նրանց ընտանիքների սոցիալական խնդիրները,երբ անգամ թոշակառու տատիկներն են իրենց աղքատիկ թոշակից բաժին հանում բանակին ու անմասն չեն մնում բանակաշինության սուրբ գործից, իսկ որոշներն այս առիթն օգտագործում են սեփական <<փիառի>> համար, Նավասարդ Կճոյանը միայն հոգեւոր աջակցություն է ցուցաբերում՝ մասնակցություն ունենալով ԳԱԱ տարեկան ժողովի նիստին, որտեղ ԼՂ մասին հայտարարություն է ընդունվում: Չէ՞ որ սրբազանը ոչ միլիոններ ունի, ոչ ռեստորաններ ու սրճարաններ,ոչ թանկարժեք Բենթլիներ ու ոչ էլ ներգրավված է բազմաթիվ բիզնեսներում: Այնպես որ, եթե այսքանից հետո կգտնվեն մարդիկ, որոնք կփափագեն Կճոյանի հրաժարականը, ճիշտ կանեն կոչով դիմեն Ալիեւին, որպեսզի Կճոյանի հարցում էլ մեզ համար ազգանվեր գործ կատարի: Անի Սահակյան