Նիկոլ Փաշինյանի երկվությունը` կողմնորոշվելու պահը
Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի՝ Ստեփանակերտի հրապարակում ունեցած ելույթը կրկին ապացուցեց նրա հոգեբանական և գաղափարական երկվությունը: Դա հստակ երևաց մի քանի կոնկրետ հարցերի հետ կապված :
1.Տևական ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարում էր, որ ինքը չի կարող Լեռնային Ղարաբաղի հարցով բանակցությունների ժամանակ ներկայացնել Արցախի դիրքորոշումը, որովհետև արցախցիների կողմից ընտրված չէ և չունի նման մանդատ: Երեկ, սակայն, Ստեփանակերտում Փաշինյանը հայտարարեց` Արցախը Հայաստան է և վերջ: Ի վերջո պետք է կողմնորոշվել`եթե Արցախը Հայաստան է, կնշանակի Փաշինյանը պարտավոր է ներկայացնել Արցախը բանակցություններում: Իսկ եթե Ստեփանակերտում արած հայտարարությունն ուղղակի հուզառատ զեղում էր և ուղղված էր բացառապես հրապարակում հավաքվածներին, ուրեմն պետք է հիշեցնել, որ Ստեփանակերտում ասված ճառը լսում էին նաև Բաքվում, Կրեմլում, ԵԱՀԿ Մինսկի համանախագահողները և ուրիշներ:
2. Դարձյալ ոչ վաղ անցյալում Նիկոլ Փաշինյանը հրապարակավ սաստեց Արցախի Հանրապետության քաղաքական և զինվորական ղեկավարությանը` Հայաստանի Հանրապետության ներքին գործերին միջամտելու համար: «Վերջին ժամանակներում այդքան էլ լավ չեմ հասկանում Արցախի իշխանությունների ակտիվությունը Հայաստանում նախընտրական գործընթացների վերաբերյալ: Չեմ հասկանում, թե ինչու են փորձում միջամտել Հայաստանում անցկացվող ընտրությունների գործընթացին: Ես հարցեր ունեմ և այդ հարցերը կքննարկեմ ԼՂՀ նախագահ Բակո Սահակյանի հետ, իսկ մինչ այդ ես պարոն Սահակյանին հորդորում եմ, որ կարգի հրավիրի իր կառավարության ներկայացուցիչներին և նրանց ուղարկի իրենց աշխատանքով զբաղվելու»,- հայտարարել էր Նիկոլ Փաշինյանը:
Նիկոլ Փաշինյանի այս հայտարարությունից հետո աշխատանքից ազատվեց Արցախի պաշտպանության նախարար Լյովա Մնացականյանը` ըստ էության Հայաստանի ներքին գործերին խառնվելու համար: Նույն մեղադրանքները Հայաստանի իշխող շրջանակները, և մասնավորապես վարչապետ Փաշինյանը հնչեցրին, երբ Բակո Սահակյանն ու Արկադի Ղուկասյանը երաշխավորություն էին ներկայացրել` Ռոբերտ Քոչարյանի ազատ արձակման համար: Երեկ Ստեփանակերտի հրապարակում Նիկոլ Փաշինյանը հպարտությամբ հայտարարեց, որ հեղափոխության առանցքային դեմքերից մեկը Արցախի քաղաքացի է. խոսքը անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանի մասին է, ով հեղափոխության ժամանակ ունեցել է ԼՂՀ Մարտունու շրջանի գրանցում: Այսինքն` Հայաստանի իշխանության և կոնկրետ Նիկոլ Փաշինյանի համար նորմալ է` երբ Արցախի քաղաքացին Հայաստանում հեղափոխություն է իրականացնում, սակայն անթույլատրելի է, երբ Արցախի հերոսը, բանակի գեներալը մեկնաբանում է վարչապետի կամ մեկ այլ իշխանավորի հրապարակային հայտարարությունը: Անընդունելի է, երբ Արցախի նախագահները միջնորդություն են ներկայացնում դատարանում: Այստեղ ևս պետք է կողմնորոշվել` ղարաբաղցիներն իրավունք ունե՞ն խառնվել ՀՀ ներքին գործերին, թե՞ ոչ: Եթե այո, ուրեմն չի կարելի որոշ ղարաբաղցիների նման արտոնություն շնորհել, որոշներին` զրկել:
Հայկ Դավթյան