Տագնապներն անհնար է թաքցնել
ՀՀ նախկին արտգործնախարար Վարդան Օսկանյանը ֆեյսբուքյան անակնկալ գրառումով է հանդես եկել: Վարդան Օսկանյանը որոշել է անդրադառնալ իր դեմ ուղղված հրապարակումներին: Ու թեև նրա դեմ խոսել էին գրեթե բոլորը,ինչպես նաեւ քննադատել՝ և Տեր-Պետրոսյանից առաջ, և Տեր-Պետրոսյանից հետո, սակայն Օսկանյանը հիմա է խոսում այդ մասին, իսկ նշանակետը խիստ հասցեական է. «Հայ ազգային կոնգրեսն ակնհայտորեն հարձակում է սկսել իմ դեմ։ Ենթադրում եմ՝ այն բանի համար, որ հակադարձել եմ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի՝ վերջին հարցազրույցում տեղ գտած քննադատություններին, որոնք փաստացի վերաբերում էին իմ պաշտոնավարման շրջանում Հայաստանի քաղաքականությանը Լեռնային Ղարաբաղի հարցում և Թուրքիայի հետ հարաբերություններում»,- գրել է նա ու շարունակել. « Ասեմ, որ այդ ժամանակահատվածում ես եղել եմ Հայաստանի արտաքին քաղաքականության հիմնական գաղափարախոսը, մեր որդեգրած մոտեցումների ու ծրագրերի համահեղինակը և քաղաքականության իրականացնողը։ Այդ բոլորի և ձեռք բերված արդյունքների համար ես հպարտ եմ և պատրաստ եմ պատասխանելու այն քննադատություններին, որոնք կբխեն արտաքին քաղաքական մոտեցումների և ընկալումների տարբերությունից, ինչը և արել եմ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հարցազրույցի դեպքում:Ես արհամարհելու եմ ակնհայտորեն ուղղորդված և անձնական վիրավորանք պարունակող հրապարակումները: Իմ համախոհներին էլ խորհուրդ եմ տալիս անել նույնը»: Զարմանալի է, որովհետեւ ընտրվածը Վարդան Օսկանյանի ոճը չէ,նա այն եզակի քաղաքական այրերից է, որը գործել է հավասրակշռվածության սկզբունքներով ու երբեւէ չի ներքաշվել մանր-մունր բանավեճերի մեջ: Եւ հատկապես անհասկանալի է, քանի որ իր գրառման մեջ էլ նա ընդգծել է, որ արհամարհելու է <<ուղղորդված>> հրապարակումները: Բացի դրանից առհասարակ անիմաստ էր Տեր-Պետրոսյանի մեղադրանքների առիթով ներկայացրած իր հիմնավոր փաստարկներից հետո շարունակել որեւէ բան ասել, քանի որ գնդակը նա ուղարկել է առաջին նախագահի դաշտ:Հիշեցնենք, որ Օսկանյանը փաստական տվյալներ էր հրապարակել՝ հիշեցնելով առաջին նախագահին, որ Արցախը բանակցային գործընթացից դուրս մղելու գործընթացը տեղի է ունեցել իր պաշտոնավարման վերջին տարում, մինչեւ Ռոբերտ Քոչարյանի նախագահ դառնալը եւ իր՝ արգործնախարար:Մադրիդյան սկզբունքների վերաբերյալ էլ Օսկանյանը նկատել էր. << Հայաստանը դա ընունել է վերապահումներով և միայն որպես բանակցությունների հիմք: Բնական է՝ հետագայում բանակցությունների ընթացքում պետք է պայքարեր փաստաթուղթը առավել ընդունելի դարձնելու համար: Բայց այդ փաստաթուղթը, ինչպես որ ներկայացվել էր կողմերին, հայկական կողմի համար առավել շահեկան լինելու առումով պարզապես համեմատության եզրեր չունի անկախությունից ի վեր բանակցությունների սեղանին դրված որևէ այլ առաջարկության հետ>> : Մի խոսքով՝ Օսկանյանը հակադարձ մեղադրանքներով էր հանդես եկել, ինչից հետո առաջին նախագահը հասկանալի լռություն է պահպանում: Կնշանակի, որ իրականում Օսկանյան անհանգստությունն այլ պատճառներ ունի, որոնք դժվար չէ կռահել: Պատահական չէ, որ նա որոշեց իրեն հասցեագրված վիրավորանքներին անդրադառնալ այն ժամանակ, երբ հայտնի դարձավ, որ Քոչարյանի տան ուղղությամբ նռնակ է նետվել: Այս թեւում տագնապներն այնքան ակնառու են, որ ակնհայտ է բոլոր միջոցները չեն խնայվում իրավիճակը տաք պահելու ուղղությամբ: Առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ապրիլի 9-ին իր նախաձեռնությամբ տուն էր հրավիրել Սերժ Սարգսյանին, ինչը խախտեց քաղաքական լանդշաֆտը, կազմակաքնդեց ընդդիմադիր հատվածը՝ ուրվագծելով, որ Սերժ Սարգսյանի նկատմամբ Տեր-Պետրոսյանի ծով վստահության դիմաց ՀԱԿ-ն առաջիկա տարիներին էլ չի լքելու քաղաքական ասպարեզը, փոշիացրեց Ռոբերտ Քոչարյանի բոլոր ծրագրերը՝ միաժամանակ կասկածի տակ դնելով Օսկանյանի ստեղծվելիք կուսակցության արդյունավետությունը, որը կրկին կապվում է Քոչարյանի անվան հետ: Օսկանյանը դիվանագիտետին բնորոշ նրբությամբ հասկացրել է այս ամենը՝ ընդգծելով, որ հանձնվողը չէ. «Կուսակցություն ստեղծելու և քաղաքական պայքարը շարունակելու իմ նպատակը ընդդիմադիր ուժերի հետ հակադրության մեջ մտնելը չէ: Իմ միակ խնդիրը արդար ընտրությունների միջոցով երկրում արմատական փոփոխությունների հասնելն է»,- գրում է Օսկանյանը: Անի Սահակյան