Ռուսական զենքն ու ցինիզմը
ՀԱՊԿ-ը կրկին արհամարհեց հայկական շահերը Հայաստան էին ժամանել կազմակերպության անդամ պետությունների` Ռուսաստանի, Բելառուսի, Ղազախստանի, Ղրղըզստանի, Տաջիկստանի զինված ուժերի գլխավոր շտաբերի պատվիրակությունները, ինչպես նաև ՀԱՊԿ-ի գլխավոր քարտուղար Նիկոլայ Բորդյուժան։ Հավաքն անցկացվում էր Գագիկ Ծառուկյանի ընտանիքին պատկանող Աբովյանի «Մուլտի գրանդ» հյուրանոցում։ Լրագրողներին թույլ տվեցին նիստերի սրահում անցկացնել մի քանի րոպե միայն, ինչպես ասում են՝ արարողակարգային տեսա-լուսանկարահանում կատարելու համար։ Դրանից հետո ԶԼՄ-ի ներկայացուցիչներին դուրս հրավիրեցին, ու փակ դռների հետևում քննարկված հարցերը միայն երկու ժամ անց ամփոփեց Հայաստանի ԶՈւ գլխավոր շտաբի պետ Յուրի Խաչատուրովը՝ մի քանի րոպեում։ Ե՛վ Նիկոլայ Բորդյուժան, և՛ Յուրի Խաչատուրովը հրաժարվել են պատասխանել լրագրողների հարցերին նաև նիստից առաջ։ Ադրբեջանին ռուսաստանյան զենքի վաճառքն 3 տարի առաջ ընդամենը բիզնես համարած Բորդյուժան ասել էր, թե ժամանակ չունի, պատրաստվում է իր ելույթին: Խաչատուրովն ընդհանրապես չպատճառաբանեց լռությունը։ Ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գծում ապրիլի առաջին օրերի սրացումների վերաբերյալ հայտարարությամբ հանդես էր եկել ՀԱՊԿ-ի մամուլի խոսնակ Վլադիմիր Զայնետդինովը: «Ադրբեջանական կողմի գործողությունները հանգեցնում են հակամարտության և իրավիճակի սրացման»․ ապրիլի 2-ին, ըստ լրատվամիջոցների, հայտարարել է նա՝ հաջորդ օրը փոխանցելով կազմակերպության գլխավոր քարտուղար Նիկոլայ Բորդյուժայի տեսակետը, թե «հակամարտությունը կարող է լուծվել միայն քաղաքական ճանապարհով, դրա շարունակումը հղի է կովկասյան ողջ տարածաշրջանում իրավիճակի ապակայունացման վտանգով»: Հայաստանի ԶՈւ գլխավոր շտաբի պետ Յուրի Խաչատուրովն ասաց, որ այսօր ևս անդրադարձել են վերջին իրադարձություններին․ - «Իմ գործընկերները տեղեկացվել են ապրիլի սկզբին ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գծի ողջ երկայնքով ստեղծված օպերատիվ իրավիճակի մասին։ Հայկական կողմը Ադրբեջանի հրահրած ռազմական գործողությունների առիթով լուրջ մտահոգություն է հայտնել՝ այդ թվում խաղաղ բնակչության շրջանում բազմաթիվ մարդկային զոհերի առիթով։ Հարցի առնչությամբ տեղի է ունեցել մտքերի փոխանակություն»: Սակայն ՀԱՊԿ-ի քարտուղարության տարածած պաշտոնական հաղորդագրությունում Խաչատուրովի նշած որևէ մտահոգության մասին հիշատակում չկա։ Ինչպես դավաճանել հայերին Երեկ Հայաստանի և Ռուսաստանի խորհրդարանների պաշտպանության հանձնաժողովների համատեղ նիստ անցկացրեց, որի արդյունքում ակնկալվող համատեղ հայտարարությունը չընդունվեց: Ռուսաստանի Դաշնային ժողովի Դաշնության խորհրդի պաշտպանության և անվտանգության կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ Ալեքսանդր Չեկալինը դա բացատրեց Ռուսաստանի Դաշնության խորհրդարանում ընդունված ընթացակարգով, թե նախ պետք է համաձայնեցնեն իրենց խորհրդարանի այլ հանձնաժողովների հետ «Մենք պայմանավորվեցինք, որ հայտարարությունը կուղարկենք Մոսկվա, այն կքննարկեն երեք հանձնաժողովները, և ապա որոշում կընդունվի»: Հետաքրքրական է, որ սովորաբար նման միջխորհրդարանական նիստերը եզրափակվում էին համատեղ հայտարարությամբ, բայց ռուսաստանյան կողմը այս անգամ ակնհայտորեն խուսափեց դրանից: Այսինքն, մեր ռազմավարական դաշնակից այսօր Հայաստանի համար ծանր օրերին խուսափում է գնահատական հնչեցնել: Ավելին` հայկական կողմը պնդվում է, որ պատերազմական օրերի հետ կապված հասցեական գնահատական նշվի: Բայց, ինչպես երևում է, ռուսները չեն ցանկանում ստորագրել մի հայտարարության տակ, որտեղ Ադրբեջանը կորակվի որպես ագրեսոր և պատերազմ սկսող կողմ: Հետաքրքիր է, ինչու՞... Ռուսներն իրենց պարտավորված են զգում պաշտպանել ադրբեջանցիներին հայերի՞ց այն դեպքում, որ գիտեն, թե ով է սկսել պատերազմը... Սա այն դեպքում, երբ Ադրբեջանի զինված ուժերը կիրառել են զինուժ, ծանր հրետանի և զրահատեխնիկա, այդ թվում՝ նաև Ռուսաստանից ձեռք բերված «Սմերչ» և ՏՕՍ-1 համակարգեր: Ադրբեջանին վաճառված սպառազինությունը սպառնալիք է Արցախի ու Լեռնային Ղարաբաղի համար: Ադրբեջանի գործողությունները նմանվում են «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական կազմակերպության գործելաոճին: Բայց ռուսները դրսևորում են իսկապես դավաճանական կեցվածք: «Կրակում է ոչ թե զենքը, այլ մարդիկ» Ռուս պատգամավորներին առաջարկել են այցելել Ղարաբաղ, տեսնել ադրբեջանական ագրեսիայի հետևանքները, բայց Լեռնային Ղարաբաղ ռուսաստանյան պատվիրակությունը չի ցանկանում այցելել: Նրանք այսօր Ցեղասպանության զոհերի հուշահամալիր են այցելել և կլինեն Գյումրիի ռուսաստանյան 102-րդ ռազմակայանում: ՌԴ խորհրդարանի վերին պալատի պաշտպանության և անվտանգության կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ Ալեքսանդր Չեկալինի ողջույնի խոսքում միայն հպանցիկ անդրադարձ կար ապրիլի առաջին օրերի բախումներին ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գծում: Նա հայտարարեց, որ այդ իրադարձությունները որոշակի փոփոխություններ են մտցրել կես տարի առաջ ծրագրված այս հանդիպման օրակարգում: Ի պատասխան լրագրողի հարցին, թե արդյոք Ռուսաստանը շարունակելու է զենք վաճառել Ադրբեջանին, Չեկալինը կրկնեց ռուսաստանյան տարբեր պաշտոնյաների նախկինում բազմիցս հնչեցրած պատասխանը. «Զենքի առևտուրը թերևս ամենատարածված միջազգային պրակտիկան է: Սա ավելի շուտ տնտեսական հարց է, քան քաղաքական: Ռուսաստանյան զենքից բացի, Ադրբեջանը շատ այլ երկրներից նույնպես զենք է գնում, օրինակ՝ Իսրայելից, Ուկրաինայից: Եթե Ռուսաստանը զենք չվաճառի, ապա հենց հաջորդ օրն այդ տեղը կզբաղեցնի ՆԱՏՕ-ի անդամ որևէ երկիր, սակայն այդ զենքը կլինի ավելի մահաբեր և ավելի սարսափելի»: Հարցը՝ արդյո՞ք ավելի սարսափելի, քան «Սմերչ»-ը, Չեկալինն անպատասխան է թողել․ «Ասեմ ամենակարևորը՝ կրակում է ոչ թե զենքը, այլ մարդիկ: Պետք է աշխատել մարդկանց, քաղաքական գործիչների, հասարակության և իշխանությունների հետ, և այդ դեպքում որևէ զենք երբեք չի կրակի»: Ռուս գործիչները մեկը մյուսի հետևից անգիր արած նույն բանն են ասում` «Ադրբեջանը այլ երկրներից նույնպես զենք է գնում», կամ `«եթե Ռուսաստանը զենք չվաճառի, ապա հենց հաջորդ օրն այդ տեղը կզբաղեցնի ՆԱՏՕ-ի անդամ որևէ երկիր, ավելի սարսափելի զենք»... Ռուսների ֆանտազիան, ինչպես երևում է, սպառվել է: Նրանք չեն ցանկանում ընկալել, որ Հայաստանի ու Արցախի համար կարևոր է, որպեսզի ռազմավարական դաշնակից երկիրը չվաճառի սարսափելի զենքեր Ադրբեջանին: Իսկ թե այդ դեպքում Ադրբեջանն էլ ումից կարող է գնել զենք, բնականաբար կրկնակի կամ եռակի թանկ, քան ռուսներն են վաճառում, դա արդեն խնդրի մյուս մասն է: Կամ` ռուսների ցնցող պատճառաբանությունը` «կրակում է ոչ թե զենքը, այլ մարդիկ...»: Ռուսական ցինիզմին ու մարազմին չափ ու սահման չկա: Մնում է ռուսները հայտարարեն, թե հայերին մի մեծ լավություն են անում, որ իրենք են Ադրբեջանին զենք վաճառում... Թամար Բագրատունի