Արժե՞ այդքան ցածրանալ
Ռուսաստանի արտակարգ իրավիճակների նախարարության միջազգային համագործակցության բաժանմունքի ղեկավարի տեղակալ Մաքսիմ Զայկոն օրերս հայտարարել է, որ Հայաստանում տեղակայված Հայ-ռուսական մարդասիրական արձագանքման կենտրոնի աշխատողները հատուկ կարգավիճակ կունենան։ «Հայաստանի արտակարգ իրավիճակների նախարար Արմեն Երիցյանի և Ռուսաստանի քաղաքացիական պաշտպանության, արտակարգ իրավիճակների և տարերային աղետների հետևանքների վերացման հարցերով նախարար Վլադիմիր Պուչկովի միջև ստորագրված համաձայնագրով կենտրոնի աշխատողներին հատուկ կարգավիճակ է տրվել», - ասել է Զայկոն «Ինտերֆաքս»-ի հետ զրույցում։ Նրա խոսքով, կենտրոնին լայն արտոնություններ է տրվել աշխատանքային բոլոր ոլորտներում, այդ թվում՝ տարածքի անձեռնմխելիություն, տրանսպորտային և կապի միջոցներ։ «Կենտրոնն ու նրա սեփականությունը Հայաստանում ազատվում են բոլոր հարկերից և տուրքերից», - ասել է Զայկոն։ Այնուհետև նա հավելել է, որ այս արտոնությունները թույլ են տալիս զգալիորեն օպտիմալացնել կենտրոնի աշխատանքները և կրճատել ծախսերը, որոնք կարևոր են կենտրոնի բնականոն գործունեության համար։ Ռուս-հայկական հումանիտար կենտրոնը բացվել է 2016թ. մարտի 18-ին՝ Ռուսաստանի և Հայաստանի կառավարությունների միջև 2015թ. մարտի 19-ին ստորագրված համաձայնագրով։ Հայ-ռուսական մարդասիրական արձագանքման կենտրոնը տեղակայված է Կոտայքի մարզի Գետարգել գյուղում՝ ռուսական զինված ուժերի նախկին բազայի տարածքում։ Կենտրոնի հիմնական խնդիրն է արտակարգ իրավիճակների չեզոքացման ժամանակ որոնողա-փրկարարական գործողությունների անցկացումը, որոնք առավել բնորոշ են լեռնային շրջաններին և պայմանավորված են երկրաշարժերով, սողանքներով, ձնակույտերով: Կենտրոնը զբաղվելու է նաև խոշոր հրդեհների մարմամբ, հումանիտար օգնության մատակարարմամբ, ինչպես նաև այն աշխատանքներով, որոնք ուղղված են տարածքի և բնակչության պաշտպանությանը։ Կենտրոնի օգտակարությունն իհարկե, հարցի մյուս մասն է: Առավել հետաքրքրականն այն է, որ Ռուսաստանին առնչվող որևէ կառույց ու նրա սեփականությունը Հայաստանում ազատվում է բոլոր հարկերից և տուրքերից: Ինչու՞... Ռուսաստանը Հայաստանում առանց այն էլ տնօրինում է ամեն ինչ` օրինակ` ողջ էներգետիկ համակարգը: Գյումրիում տեղակայված ռուսական ռազմաբազան նույնպես գործում է նույն սկզբունքով` ազատված է հարկերից, տուրքերից: Մինչդեռ ողջ աշխարհում հակառակն է. երկրի տարածքում գործունեության համար վճարվում է մյուս երկիրը: Խնդիրն այն է, որ այս հատուկ-արտոնյալ պայմանների առկայության պայմաններում մենք օրինակ` տարիներով քննարկում ենք հարցը, թե Ռուսաստանը կիջեցնի՞ գազի գինը Հայաստանի համար: Կամ` Ռուսաստանը թույլ կտա՞ Իրան-Հայաստան երկաթգծի գործարկումը: Կամ` Ռուսաստանը թույլ կտա Հայաստանին ներգրավել Իրանի հետ այլ ծրագրերում: Ստացվում է այնպես, որ մեր հայրենիքում մենք ենք վճարում Ռուսաստանի ծախսերի համար, ու դեռ պարտք ենք մնում Ռուսաստանին, և գումարած այս ամենին` մշտապես հանդես ենք գալիս խնդրողի դերում: Բայց արժե՞ այսքան ցածրանալ... Հայաստան-Ռուսաստան ռազմավարական հարաբերությունները չեն ենթադրում պարտավորվածություն մեկը մյուսի հանդեպ: Այլ իրական գործընկերային հարաբերություններն են, որոնք հիմք կարող են դնել ռազմավարական հարաբերությունների համար: Թամար Բագրատունի