Ո՞վ է հովանավորում ահաբեկչությունը. Yenicag, Թուրքիա
Բրյուսելի ահաբեկչությունների վերաբերյալ Թուրքիայի ԱԳՆ հայտարարության մեջ ասվում է. «Բրյուսելում՝ Եվրոպայի սրտում, նենգ հարձակումների թիրախը նորից քաղաքակիրթ աշխարհն էր և համամարդկային արժեքները»: Իրականում այս հայտարարությունը անտեսում է ահաբեկչության իրական չափանիշները: Ծայրահեղ սխալ է հատկապես այն միտքը, որ ահաբեկչության թիրախը «քաղաքակիրթ աշխարհը» և «համամարդկային արժեքներն են», քանի որ մահմեդական երկրներում բոլոր ահաբեկչական խմբավորումները ստեղծել են «քաղաքակիրթ Եվրոպայի» հատուկ ծառայությունները: Պատմության մեջ ամենախոշոր ահաբեկչությունը տեղի է ունեցել ԱՄՆ-ում, երբ ահաբեկիչների կողոպտած ինքնաթիռները բախվեցին երկնաքերներին: Կատարվածի առիթով ԱՄՆ-ն սկսեց իր «խաչակրած արշավանքը»: Այդ նույն պատճառաբանությամբ նրանք ներխուժեցին Աֆղանստան և Իրաք, Լիբիա և Սիրիա՝ ի սկզբանե ահաբեկչության մտրակը Թուրքիայի վրա բանեցնելով: «Ժողովրդավարական միություն» կուսակցությունը, Քուրդիստանի աշխատավորական կուսակցությունը նրանք համարեցին «ԱՄՆ-ի ցամաքային զորքերը տարածաշրջանում»: Այս դեպքում ահաբեկչությունը թիրախ չի՞ դարձնում քաղաքական աշխարհը և համամարդկային արժեքները: Այդ դեպքում ո՞ւմ դեմ է այն ուղղված: Թող ոչ ոք չփորձի հիմարացնել ժողովրդին. ահաբեկչությունն ուղղված է մահմեդական աշխարհի, նախևառաջ Թուրքիայի դեմ: Իհարկե, կարելի է հակադարձել. «Այդ դեպքում ինչի՞ համար են ԵՄ-ի կենտրոնում ահաբեկչությունները»: Մի շտապեք. ինչ խաղ ասես որ չեն խաղում շախմատային այս տախտակին: Պատկերացրեք, որ այդ հարձակումները շատանան: Քաղաքակիրթ կոչվող այդ երկրները ում պիտի մեղադրեն, իհարկե՝ մահմեդական աշխարհին և Թուրքիային. մի՞թե նրանք հիմա չեն մեղադրում Թուրքիային ԴԱԻՇ-ի համար, որը իրենք էլ հենց ստեղծել են: Մյուս կողմից՝ Բրյուսելի ահաբեկչություններից հետո ԵՄ-ի մասնաշենքերը տարհանվեցին Բելգիայի մայրաքաղաքից: Իսկ ՆԱՏՕ-ի Բրյուսելում գտնվող գրասենյակում բարձրացրին անվտանգության աստիճանը: Թեզիսն այն մասին, որ հարձակումն ահազանգ էր ուղղված ոչ թե ՆԱՏՕ-ին, այլ «Եվրոպայի սրտին» ճշմարիտ է: Այդ տեսանկյունից փորձ է արվում ազդել Գերմանիայի և Ֆրանսիայի վրա, որոնք ոչ միայն Թուրքիայի, այլև ողջ մահմեդական աշխարհի հանդեպ ձգտում են վարել մի քաղաքականություն, որը տարբերվում է ԱՄՆ-ի և Մեծ Բրիտանիայի վարածից: Եվս մեկ անգամ հիշեցնենք: ԱՄՆ նախկին պետքարտուղար Մադլեն Օլբրայթի համար 2001թ. հունիսի 21-ին գրված հուշագրում Լարուշը, որ իր թեկնածությունն էր դնում ԱՄՆ գրեթե բոլոր նախագահական ընտրություններում, հայտարարեց, որ Լոնդոնում են գտնվում այնպիսի կազմակերպությունների կենտրոններ, իչպիսիք են «Մուսուլման եղբայրներ» և «Ալ-Ջիհադ» (Եգիպտոս), ՀԱՄԱՍ (Պաղեստին), «Իսլամական բանակ» (Ալժիր), ՔԱԿ (Թուքիա), «Թամիլ» (Շրի Լանկա) կազմակերպությունները: Նա նաև նշել էր, որ ԱՄՆ-ի ահաբեկիչների ցուցակում ընդգրկված 30 կազմակերպություններից 16-ը Մեծ Բրիտանիայի կողմից ռազմա-ուսումնական կամ լոգիստական աջակցություն են վայելում: Մի՞թե հանուն համամարդկային արժեքների: