Քոչարյանի կալանքի որոշումն ու դատավորի զվարճանքը
Ազգային ժողովում այսօր քննիչ հանձնաժողովի նիստ էր գումարվել՝ քննարկելու ԱԱԾ տնօրենի և ՀՔԾ պետի հեռախոսազրույցի գաղտնալսման հանգամանքները։ Նիստին մասնակցում էր նաև այդ hեռախոսազրույցից հայտնի դարձած դատավոր Վաչե Մարգարյանը կամ նույն ինքը՝ ԱԱԾ տնօրեն Արթուր Վանեցյանի ասած Հրաչը։ Նիստն ընթանում էր փակ դռների հետևում, որից հետո Վաչե-Հրաչի պատասխանները ուղղակի բացահայտ ծաղր էր նոր Հայաստանի արդարադատության համակարգի նկատմամբ։ Սկսենք սկզբից եւ հիշեցնենք, որ հայտնի հեռախոսազրույցի մեջ Վանեցյանն ասում էր, որ իրեն զանգել է դատավորը, որը վախեցած է եղել: «Ինձ դատավորը զանգեց, դե մի քիչ վախեցած ա, ասեցի՝ մի հատ նայի սաղ գործը, Հրաչ, հա՞, Հրաչ ա անո՞ւնը... Մի խոսքով՝ դատավորը, ով որ պտի կալանքը տա, ասել եմ՝ դուխով: Ասեց՝ մի հատ գործը նայեմ, պարոն Վանեցյան, զանգեմ զեկուցեմ, էս անեմ, էն անեմ... Ասի՝ նայի, ասի՝ նայի հիմքերը, կզանգես, կնայեմ, բայց կալանքը ուզես-չուզես պտի տաս»,- ՀՔԾ պետ Սասուն Խաչատրյանին ասել էր Արթուր Վանեցյանը: Խոսքը Ռոբերտ Քոչարյանի կալանքի միջնորդությունը քննող դատավոր Վաչե Մարգարյանի մասին է: Գաղտնալսման հրապարակումից հետո վերջինս հայտարարել էր, որ նա Արթուր Վանեցյանի հետ ընդհանրապես չի խոսել: Բնական է, այլ բան չէր կարող հայտարարել, քանի որ ի պաշտոնե Վանեցյանը ուղղակի իրավունք չուներ դատավորին ուղղորդել։ Սակայն ոչ մեկին պետք չէ հայտնի կենդանու տեղ դնել, քանզի ձայնագրության մեջ շատ պարզ ասվում է, որ խոսքը այն դատավորի մասին է, որը պետք է երկրորդ նախագահի կալանքի որոշումը կայացնի։ Բայց քանի որ նոր Հայաստանում թացն ու չորն այնքան են խառնվել իրար, որ Վանեցյանի շփոթմունքը « բռնվելու» տեղ է բացել կարեւոր գործով անցնող առանցքային պաշտոնյաների համար։ Հանձնաժողովականների կողմից «հարցաքննվելուց» հետո դատավոր Վաչե Մարգարյանն հրաժարվել է պատասխանել լրագրողների հարցերին, սակայն ի վերջո, անցել է հակահարձակման ու փորձել հեգնել լրագրողներին՝ չհասկանալով, որ ի ցույց է դնում արդարադատության ողջ սնանկությունը։ Դատավորը բնականաբար հերքեց այդ պնդումները՝ ասելով, թե Ռոբերտ Քոչարյանի խափանման միջոցը ընտրելու հարցում իր նկատմամբ, իհարկե, ճնշումներ չեն եղել։ Անդրադառնալով հարցին՝ ԱԱԾ տնօրենը նշյալ հեռախոսազրույցում իրեն անվանել է Հրաչ և ասել է, որ ուզի-չուզի՝ պիտի Քոչարյանի նկատմամբ կալանք կիրառի, դատավորը հորդորել է այդ մասին հարցնել ոչ թե իրեն, այլ Հրաչին։ «Իմ անունը Հրաչ չէ»,- հեգնել է նա՝ օգտվելով այն փաստից, որ Վանեցյանը շփոթել է իր անունը։ Իսկ իրականում կալանքի որոշումը այդ դատավորը չէ, որ կայացրել է, այն կայացվել է ավելի բարձր օղակներում, ինչն էլ Վանեցյանի միջոցով պարտադրվել է Հրաչ-Վաչեին։ Այս առումով, այո, տեղ ունի ձեւացնելու, որ ինքը կապ չունի Քոչարյանի սանկցիայի որոշմանը։ Իրավիճակն այսքան տխուր չէր լինի, եթե Նիկոլ Փաշինյանի ձեռամբ չոչնչացվեին բոլոր հակակշիռները, որոնց միջոցով հնարավոր պետք է լիներ վեր հանել իրականությունը։ Երբ ստեղծվում էր ԱԱԾ տնօրենի ու ՀՔԾ պետի հեռախոսազրույցի գաղտնալսման հարցով քննիչ հանձնաժողովը, հույսեր առաջացան, որ բազմաշերտ քննությունը կտա մի շարք հարցերի պատասխաններ, գլխավորապես այն հարցի՝ իսկապես Նիկոլ Փաշինյանը զանգեր չի կատարեւոմ դատավորների վրա եւ չի ուղղորդում նրանց գործունեության ընթացքում։ Հանձնաժողովն այդ ներկայացվում էր որպես այլընտրանքային դատախազություն, որը ՀՀԿ-ն ստեղծում էր՝ վերահսկելու նոր իշխանության իրավապահ մարմինների գործողությունները։ Սակայն ուրբաթը շաբաթից շուտ եկավ, եւ հանձնաժողովի նախագահ Գեւորգ Կոստանյանը իր աջակցությունը հայտնեց Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությանը։ Որքան էլ նա պնդի, որ չի դադարելու գործել պրոֆեսիոնալ դիրքերից, այդուհանդերձ պարզ իրականությունը ցույց է տալիս այն մասին, որ հանձնաժողովում այս դատավորի հանդեպ այնքան բարյացկամ են եղել, որ քննությունից հետո որոշել է զվարճանալ լրագրողների վրա։ Անի Սահակյան