Ում «ճտերը» կհաշվեն աշնանը
Անցած շաբաթվա կեսերին քաղաքական իրավիճակի լարումը այսօր տեղի տվեց: Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը և «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության նախագահ Գագիկ Ծառուկյանը դեկտեմբերին ՀՀ-ում արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ անցկացնելու վերաբերյալ հուշագիր ստորագրեցին: Կամ ավելի ճիշտ սա կապիտուլացիայի փաստաթուղթ է, որով Գագիկ Ծառուկյանն ամբողջովին հնազանդությունը հայտնեց գործող իշխանություններին՝ ընդունելով Նիկոլ Փաշինյանի քաղաքական օրակարգը։ Հուշագրի ստորագրությանը նախորդեց Հանրապետական խմբակցության ներկայացուցիչների հայտարարությունները կամ հավատարմության երդումները առ Նիկոլ Փաշինյան: Նախկին գլխավոր դատախազ Գեւորգ Կոստանյանը հայտարարեց, որ սատարում է Նիկոլ Փաշինյանի օրակարգին: ՀՀԿ խմբակցությունը լքելու մասին հայտարարություն արեց նախկին ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանը, Արման Սահակյանը, Արթուր Գեւորգյանը եւ ուրիշներ: Հանգստյան բուռն օրերից հետո, երբ ԱԱԾ-ն դեռեւս չմանրամասնված պատճառներով ձերբակալել է Ռոբերտ Քոչարյանի մերձավոր գործարար Սամվել Մայրապետյանին, երբ գործ հարուցվեց Ալրաղացի Լյովի՝ Լեւոն Սարգսյանի դեմ, կարող ենք ենթադրել, որ իշխանությունը կոմպրոմատների հաստափոր հատորներ են դրել սեղաններին, ինչին հաջորդել են քրեական գործերն ու այս հնազանդությունների շքերթը: Կամ բոլորին ավելի ապահով տանիքի, նոր վերելքների խոստումներ են տրվել, կամ գործել է շանտաժը: Ծառուկյանի դեպքում համերաշխությունը չնայած ամրագրվեց հուշագրով, սական, դա չի կարող երաշխիք հանդիսանալ, որ ընտրություններից հետո Փաշինյանը չի քցի Գագիկ Ծառուկյանին, կամ գուցե մինչեւ ընտրություններ ԲՀԿ առաջնորդին փաստի առաջ չի կանգնեցնի: Արդեն կասկած չկա, որ արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններից հետո Հայաստանում հաստատվելու է մենիշխանություն, գրեթե նույն պատկերը, ինչ տեղի ունեցավ Երեւանի ավագանու ընտրություններից հետո: Նիկոլ Փաշինյանի կուսակցությունը միահեծան իշխանություն կվերցի, դեռեւս անորոշ է, որ երկրորդ ուժի կարգավիճակը կստանձնի ԲՀԿ-ն, ՀՀԿ-ն բնականաբար կանցնի պատմության գիրկը: Հենց այդ ժամանակ է, որ Փաշինյանի իշխանությունը կանգնելու է փաստի առաջ մի կողմից Արցախի հիմնախնդիր, մյուս կողմից՝ տնտեսական զարգացում, ներդրումներ, իսկ իշխանությունը պահելու համար գումար է հարկավոր, որը այլ ճանապարհով, քան դիկտատուրայի հաստատումն է, մեր երկրում գրեթե անհավանական է: Եւ իրական այլընտրանքի բացակայությունը ինքնին իշխանությանը տանելու է դիկտատուրայի ճանապարհով, ստեղծվելու է մի իրավիճակ, երբ Փաշինյանի իշխանության ներսից կարող է ճաքեր տալ ճիշտ այնպես, ինչպես Սերժ Սարգսյանի դեպքում: Անի Սահակյան