Փաշինյանն իրեն չի զրկի յուղոտ պատառից
ԵԿՄ-ում կրքերը նորից թեժացել են։ ԵԿՄ նախկին նախագահ Մանվել Գրիգորյանի ձերբակալությունից հետո կառույցը կանգնեց ցրման վտանգի առջեւ, բոլոր առաջարկներն այդ մասին էին, քանի որ տարիներ շարունակ Մանվել Գրիգորյանը ԵԿՄ-ն ծառայեցրել էր իշխանության շահերին ու օգտագործել քաղաքական նպատակներով։ Սակայն կառույցը փրկելու նպատակով ԵԿՄ-ականները համախմբվեցին Արամ Սարգսյանի՝ ԵԿՄ-ի հիմնադիր հոր՝ սպարապետի եղբոր շուրջ՝ հույս ունենալով, որ Արամ Սարգսյանը հանուն եղբոր հիշատակի կարող է համախմբել երկրապահին եւ փրկել լուծարումից։ Քանզի Արամ Սարգսյանը նույնիսկ կյանքի գնով կպաշտպաներ եղբոր՝ Վազգենի հիմնած կառույցը, որին երեխու պես վերջինս փայփայում էր։ Սակայն ազատամարտիկների շրջանում կրկին խժդժություններ են ԵԿՄ նախագահի թեկնածության շուրջ։ Նախկին նախագահ Մանվել Գրիգորյանի ձերբակալությունից հետո ԵԿՄ վարչությունում ընտրությունը կարծես կանգ էր առել սպարապետի եղբոր՝ Արամ Սարգսյանի վրա, եւ սեպտեմբերի վերջին նախատեսվում էր արտահերթ համագումար, որի ժամանակ կընտրեին նաեւ ԵԿՄ նոր ղեկավար, սակայն, ինչպես երեւում է, շաբաթն ուրբաթից շուտ է եկել։ ԵԿՄ-ից մինչեւ անգամ պաշտոնապես հայտարարեցին, որ վարչության փոխնախագահներ Արա Կետիկյանը, Ղուկաս Ուլիխանյանը եւ Համլետ Հայրապետյանը, ի մի բերելով մարզային խորհուրդներից, տարածքային բաժանմունքներից ԵԿՄ անդամներից ստացված առաջարկությունները, վարչության նախագահի պաշտոնում ներկայացրել են ԵԿՄ անդամ Արամ Սարգսյանի թեկնածությունը: Վերջինս ընդունեց առաջարկը․ «Ես իրավունք չունեմ չհամաձայնելու, իրավունք չունեմ հետամուտ չլինելու այն խնդիրներին, որոնք այսօր առկա են այն սերնդի մոտ, որ 90-ականներին փառքով տարավ պատերազմական ծանր լուծը՝ պաշտպանելով Արցախը»։ Չնայած որ, ԵԿՄ-ից հեռացած ազատամարտիկներից շատերը, մասնավորապես՝ Ազատամարտիկների դաշինքի անդամները, առաջարկում էին կառույցը կոլեգիալ կառավարման հանձնել, որպեսզի ԵԿՄ-ն չշարունակի դառնալ օրվա իշխանությունների սպասարկուն։ Հայտնվեցին նաեւ ինքնաառաջադրվողներ, որոնք հայտարարեցին, թե պատրաստ են ստանձնել կառույցի ղեկավարումը, զորօրինակ՝ Կոռնիձորի Արոն։ Երեկվանից տեղեկություններ են շրջանառվում, որ ԵԿՄ նախագահի պաշտոնում ազատամարտիկների մի խումբ ցանկանում է ներկայացնել Սասուն Միքայելյանին։ Նրանք հավաքվել են, հրավիրել Միքայելյանին ու ասել, որ չեն ընդունելու իր կողմից մերժում։ Սակայն հարկ է նշել, որ Սասուն Միքայելյանը ԵԿՄ անդամ չի հանդիսանում, նա տարիներ առաջ Մանվել Գրիգորյանի հետ ունեցած հակասության պատճառով հեռացել է ԵԿՄ-ից, ու հիմա հայտնի չէ, թե ինչպես է նա առաջադրվելու այդ պաշտոնում։ Գուցե նախկին մեթոդներով մեկ գիշերվա ընթացքում կտան այդ կարգավիճակը, սակայն դա էլ չէ էականը։ ԵԿՄ-ում վստահ են, որ Սասուն Միքայելյանի տեսակը չի կարող համախմբել ողջ ազատամարտիկներին այնպես, ինչպես սպարապետի գործոնը։ Դրանից բացի շատերն արդեն հասկանում են, որ նոր իշխանությունները չեն տարբերվելու նախորդներից եւ ԵԿՄ-ն որոշել են օգտագործել քաղաքական նեղ շահերի համար։ Քանզի թվում էր, թե մարդկային ու բարոյական բոլոր սկզբունքներով կառույցի տնօրինումը պետք է ստանձներ ԵԿՄ անդամ Արամ Սարգսյանը, բայց՝ ոչ։ Իշխանությունը չի պատրաստվում զիջել այդ յուղոտ պատառը եւ դրա համար բոլոր արգումենտները կարող է ներկայացնել։ Հայտնի է, որ ԵԿՄ-ի ֆինանսավորումն իրականացվում է պետական միջոցներով, դոտացիաներով, ռազմի դաշտում կես մարդ դարձած ազատամարտիկները նաեւ առողջապահական օգնություն են ստանում պետության կողմից։ Եւ, ահա, այս միջոցներից զրկվելու սպառնալիքն է, որ ցանկալի է դարձնում իշխանության ներկայացուցիչ Սասուն Միքայելյանի նախագահությունը՝ իր հնարավոր հետեւանքներով հանդերձ։ Անի Սահակյան