ՀՀԿ-ից փախուստի մեկնարկը տրված է
Նիկոլ Փաշինյանի ղեկավարած ուժը հարմարավետ տեղավորվել է իշխանական ուժի ափսեում եւ դրան բնորոշ բոլոր հատկանիշներով չի զիջում նախորդ իշխանական ուժերից՝ ՀՀԿ, ՀՀՇ։ Թավշյա հեղափոխության առաջին օրերին կար մտայնություն, թե հեղափոխական էյֆորիան ամիսներ հետո տեղի կտա՝ ճանապարհ բացելով հիասթափությունների առջեւ, սակայն Փաշինյանի իշխանության եռամսյա գործունեությունը ցույց է տալիս, որ հեղափոխական մթնոլորտն ու համակրանքը հեղափոխություն կատարած լիդերի նկատմամբ դեռ երկար իր տեղը չի զիջի։ Նախկին իշխանության «կեղտերը» ջրի երես հանելու գործելաոճը որդեգրած նոր իշխանությունների առջեւ օր օրի գործելու առավել մասշտաբային հարթակներ են բացվում, քանի որ բացթողումներն ու «կեղտերն» այնքան շատ են, որ թվում է, թե դրանց բացահայտելու գործը տասնամյակներ կձգվի՝ ամրապնդելով իշխանության դիրքերը։ Ստեղծված նոր պայմանները ՀՀԿ-ին տրանսֆորմացվելու խնդրի առաջ է կանգնեցում։ Որքան էլ կուսակցության առաջնորդ Սերժ Սարգսյանը շարքերին հանգստություն պահպանելու հորդորներ է անում ու հուսադրում, թե առաջիկա ամիսներին վերադառնալու ճանապահ է բացվելու, նոր իշխանությունը հիասթափելու է հանրությանը, այդուհանդերձ իրականությունը հակառակի մասին է խոսում եւ դա հասկանում են նաեւ շարքային կուսակցականները։ Նախկին ոստիկանապետ, վերջերս ՀՀԿ-ի շարքերը համալրած Ալիկ Սարգսյանի ուշագրավ հայտարարությունն այդ մասին է փաստում, նա հայտարարում է, թե հիասթափվել է ՀՀԿ-ից ու չի բացառվում, որ քաղաքականությունից հեռանա։ Այս բարձրաձայնումը ըստ էության այս օրերին պատրաստ է անել ՀՀԿ-ում մի ստվար զանգված, որոնք կուսակցության այսպես կոչված քաղակտիվը չեն եղել, նրանք ՀՀԿ-են եկել միմիայն այն բանի համար, որպեսզի իշխանություն ստանանան՝ դրանից բխող բոլոր հետեւանքներով։ Եւ հիմա այս խավը ոչ մի պատասխանատվություն չի կրում իր ուսերին եւ պատրաստ է մի քայլ հետ անել ու սպասել մինչեւ ջրերը կզուլալվեն, քաղաքական նոր իշխող կուսակցությունը կմտնի իր լիակատար իշխանության մեջ եւ նոր միայն այդ ժամանակ իրենք ուղիներ կորոնեն այնտեղ հայտնվելու համար։ Իհարկե, ՀՀԿ-ն այսօր ունի խորհրդարանական մեծամասնություն, բայց դա զուտ ներկայացուցչական է, առանց լծակների, իսկ կուսակցության վարկաբեկվածության աստիճանը նույնիսկ այդ մեծամասնության պարագայում վերադարձի շանսեր չի տալիս։ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հրաժարականից ու իշխանության հանձնումից հետո ՀՀՇ-ն էլ նույն ճակատագրին արժանացավ, գաղափարակիրները մնացին տեղում՝ հետո ինչպես հիմնադիր նախագահը կասեր՝ դառնալով «գեղի կլուբի» անդամներ, իսկ իշխանամետները, նրանք, որոնք կուսակցության շարքերը համալրել էին բացառապես իշխանության տիրանալու ակնկալիքով, սահուն անցում կատարեցին ՀՀՇ-ից դեպի ՀՀԿ։ Այսօր արդեն առաջին ծիծեռնակները կան։ Մի քանի օր առաջ լրատվականները հեղեղվեցին ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի որոշմամբ, համաձայն որի Արմեն Ղուլարյանը նշանակվել է ՀՀ քաղաքաշինության կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ: Ղուլարյանը Տավուշի նախկին մարզպետն է, ՀՀԿ-ի առանցքային ներկայացուցիչներից, որն իր ուրույն ավանդն է ունեցել կուսակցության վերարտադրության հարցում եւ բոլոր ընտրություններին պատվով հաղթահարել այդ առաքելությունը։ Սակայն այսօր նա ինչ-ինչ հանգամանքների բերումով հայտնվում է նոր կառավարությունում, եւ ինչու պիտի օրինակ Ալիկ Սարգսյանը կամ մյուսները չկարողանան։ Այնպես որ ՀՀԿ-ում կարելի է ասել տրված է փախուստի մեկնարկը, իսկ հանգրվանը լինելու է Փաշինյանի ղեկավարած ուժը։ Կասկած չկա, որ այն էլ հավակնում է դասական իշխող ուժի ու պատրաստ է ընդունել նախկին իշխանության համեմատաբար «փոքր հանցագործներին», թեպետ հեղափոխությունից հետո ի շարք այլ ոլորտների, Փաշինյանը նաեւ քաղաքական դաշտն ազատականացնելու, կայացնելու սկզբունքներ էր հռչակում։ Անի Սահակյան